China voert eerste longtransplantatie van varken naar mens uit na hersendood

Specialisten van het Universitair Ziekenhuis van Guangzhou voerden de eerste longtransplantatie uit van een genetisch gemodificeerd varken naar een hersendode persoon.

De longen bleven intact en functioneel, al waren er wel tekenen van beschadiging en afstoting.

De operatie toont aan dat de procedure potentieel haalbaar is, maar er zijn nog steeds aanzienlijke uitdagingen, zo leggen de specialisten uit in de studie die is gepubliceerd in Natura Medicine .

Chinese onderzoekers voerden een xenotransplantatie uit in het Universitair Ziekenhuis van Guangzhou. Hierbij werd een varkenslong getransplanteerd die genetisch gemodificeerd was om de compatibiliteit met de patiënt te vergroten.

Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat het transplanteren van aangepaste varkensnieren, -harten en -levers naar mensen haalbaar is. Longen brengen echter andere uitdagingen met zich mee vanwege hun anatomische en fysiologische complexiteit.

De patiënt was een 39-jarige man die hersendood was verklaard na een bloeding in de hersenen .

Het varken onderging op zijn beurt zes genbewerkingen met behulp van de CRISPR- tool om antigenen te verwijderen die het menselijke immuunsysteem zouden kunnen activeren.

Alleen de linkerlong van het varken werd getransplanteerd; de patiënt behield zijn rechterlong.

Volgens het artikel behield het orgaan zijn levensvatbaarheid en functionaliteit gedurende de 216 uur durende (negen dagen durende) follow-upperiode.

Er waren geen directe tekenen van hyperacute afstoting of infectie, “waarmee belangrijke barrières werden overwonnen die longxenotransplantatie historisch gezien hebben beperkt.”

Hoewel er in eerste instantie geen sprake was van afstoting van het orgaan, werden 24 uur later tekenen van longschade waargenomen.

De getransplanteerde long vertoonde ernstig oedeem, vergelijkbaar met primaire transplantaatdisfunctie, “mogelijk als gevolg van ischemie-reperfusieschade.”

Deze schade ontstaat wanneer de bloedtoevoer naar het weefsel terugkeert na een periode van zuurstofgebrek.

Daarom werd de patiënt op intensieve immunosuppressieve en steroïdentherapie gezet in toenemende doses, waarbij tijdens de postoperatieve periode aanpassingen werden gemaakt op basis van beoordelingen van de immuunstatus .

De onderzoekers schrijven dat antilichaam-gemedieerde afstoting “bijdroeg aan de schade aan het xenotransplantaat” op de derde en zesde dag na de operatie, met gedeeltelijk herstel op de negende dag.

Hoewel het onderzoek de haalbaarheid van longxenotransplantatie van varkens naar mensen aantoont, erkennen de auteurs dat er nog steeds “aanzienlijke uitdagingen” bestaan.

Deze hebben betrekking op orgaanafstoting en infecties. Er zijn verdere preklinische studies nodig voordat deze procedure klinisch kan worden toegepast.

Een belangrijke uitdaging bij longxenotransplantatie is het hoge risico op infectie. De directe verbinding van dit orgaan met de omgevingslucht vergroot namelijk de vatbaarheid voor omgevingspathogenen.

Bovendien onderstreept het vroege optreden van longoedeem het belang van het voorkomen van primaire transplantaatdisfunctie bij toekomstige xenogene longtransplantaties.

Volgens de auteurs verschaft het onderzoek cruciale informatie over de immunologische, fysiologische en genetische barrières die overwonnen moeten worden en baant het de weg voor toekomstige innovaties op dit gebied.

" Behalve dat dit onderzoek aantoont dat het kan, zijn er meer onbekenden dan antwoorden die uit het onderzoek naar voren komen ", aldus Rafael Matesanz , oprichter van de Nationale Transplantatie Organisatie in Spanje .

De onderzoeker, die niet aan het onderzoek deelnam, gaf aan dat, aangezien de patiënt één van zijn longen in goede staat heeft behouden, "het beoordelen van de functionele evolutie van het transplantaat ingewikkeld is", maar dat het onderzoek moet worden voortgezet.

“ De mogelijkheid om een ​​goede ontwikkeling van een van deze longen bij een patiënt te bereiken, met een acceptabele overleving, lijkt onwaarschijnlijk en natuurlijk veel gecompliceerder dan in het geval van een nier of lever .”

Deze eerste longxenotransplantatie, zei hij, “opent een kleine deur naar de wereld van xenotransplantatie, maar met veel meer vragen dan antwoorden.”