Kiedy hałas uliczny wywołuje u Ciebie mdłości?

W ruchu drogowym, na kolei, w powietrzu, w dzień i w nocy: Istnieją poziomy hałasu, które nie tylko są irytujące, ale mogą być również szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Nowy raport Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) stwierdza, że ​​zanieczyszczenie hałasem, szczególnie pochodzące z ruchu drogowego, dotyka dużą liczbę osób. Ogólnie rzecz biorąc, zbyt mało robi się, aby zwalczać ten problem. Przegląd.

Ucha nie można wyłączyć. Odbiera dźwięki o każdej porze dnia. Dokładniej, fale dźwiękowe, które są przetwarzane przez komórki słuchowe i wysyłane jako sygnały do ​​mózgu. Moment, w którym jest to postrzegane jako hałas i moment, w którym zaczyna to obciążać ciało, jest wysoce subiektywny. Jednostka miary intensywności dźwięku w odniesieniu do ludzkiego ucha daje wskazówki: decybele (A) lub dB (A).

Ludzie odbierają dźwięki do 65 decybeli jako normalne. Może to być kapiący kran, bucząca lodówka, cicha muzyka radiowa lub szelest liści. Kosiarka do trawy osiąga już 70 decybeli – a długotrwałe narażenie na hałas na poziomie 80–85 decybeli może spowodować trwałe uszkodzenie słuchu. Dla porównania: samochód jadący z prędkością 100 km/h w odległości jednego metra wytwarza około 90 decybeli, piła tarczowa 100, a samolot pasażerski w odległości siedmiu metrów wytwarza 110. Tak wynika z danych Rady Ekspertów ds. Środowiska.

„Nieodwracalnej utraty słuchu” można się spodziewać po długotrwałym narażeniu na średnie poziomy ciśnienia akustycznego powyżej 80 decybeli, zgodnie z informacjami Bawarskiego Urzędu Stanu ds. Zdrowia na jego stronie internetowej . Oprócz bezpośredniego uszkodzenia słuchu, EEA zauważa również, że należy obawiać się pośrednich negatywnych skutków hałasu dla zdrowia ludzi.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ustaliła wytyczne powyżej 53 decybeli w ciągu dnia i 45 decybeli w nocy. Przekroczenie tych limitów zwiększa ryzyko zaburzeń snu, upośledzenia rozwoju poznawczego i reakcji stresowych z powodu aktywacji autonomicznego układu nerwowego i układu hormonalnego.

Hałas, zdrowie, skargi, choroby

Źródło: Patan/RND, Źródło: Raport EEA

Konsekwencje fizyczne mogą również obejmować choroby układu krążenia, podwyższone ciśnienie krwi, przyspieszone tętno, pocenie się, zaburzenia metaboliczne i cukrzycę. Wydajność poznawcza i koncentracja mogą się zmniejszyć, a ryzyko depresji i zaburzeń lękowych może wzrosnąć. Dzieci i młodzież są szczególnie podatne na skutki hałasu. Może to przyczyniać się do trudności w czytaniu, problemów behawioralnych i otyłości.

„Te reakcje stresowe mogą występować w dużej mierze nieświadomie, nawet podczas snu i u osób, które uważają, że przyzwyczaiły się do hałasu” – mówi LGL. Ogólnie rzecz biorąc, im większa ekspozycja na hałas środowiskowy, tym większe ryzyko negatywnych skutków dla zdrowia człowieka.

Głównym źródłem zanieczyszczenia hałasem jest ruch drogowy, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach miejskich. Według EEA hałas drogowy jest jednym z trzech głównych zagrożeń dla zdrowia, zaraz za zanieczyszczeniem powietrza i czynnikami związanymi z temperaturą. Przewlekłe zanieczyszczenie hałasem drogowym przyczynia się do 66 000 przedwczesnych zgonów rocznie w Europie, prowadzi do około 50 000 nowych przypadków chorób sercowo-naczyniowych i 22 000 przypadków cukrzycy typu 2.

Według EEA, szacunkowo 22 miliony ludzi, czyli 26 procent populacji, w tym kraju musi radzić sobie z poziomami hałasu przekraczającymi określony próg 55 decybeli. Patrząc tylko na ekspozycję nocną, prawie 15 milionów ludzi, czyli 18 procent populacji, przekroczyło próg 50 decybeli. W całej UE co najmniej jedna na pięć osób jest narażona na długotrwałe poziomy hałasu, które są szkodliwe dla zdrowia, według EEA.

Subiektywne postrzeganie w Niemczech jest jeszcze bardziej drastyczne: w 2020 r. Federalna Agencja Ochrony Środowiska przeprowadziła reprezentatywne badanie wśród około 2000 osób na temat ich doświadczeń związanych z hałasem. 76 procent uczestników stwierdziło, że ruch drogowy im przeszkadza lub jest uciążliwy, 43 procent – ​​ruch lotniczy, a 34 procent – ​​ruch kolejowy.

Istnieją różne środki, aby lepiej chronić ludzi. Na drogach można układać asfalt o niskim poziomie hałasu, można zachęcać do jazdy na rowerze, można tworzyć strefy ciszy i więcej terenów zielonych. W Niemczech wiele gmin opracowuje specjalne plany działań w zakresie hałasu, które są weryfikowane co pięć lat. Zgodnie z dyrektywą UE mapy hałasu muszą być również tworzone na obszarach metropolitalnych liczących ponad 100 000 mieszkańców – a mapy te są dostępne do publicznego wglądu.

Na przykład Federal Environment Agency zaleca ograniczenie prędkości do 30 km/h (20 mph) w miastach. W niektórych obszarach pasy ruchu mogą być skrócone. Ochrona przed hałasem nocnym może być również lepsza – na przykład poprzez wyeliminowanie regularnych operacji lotniczych między 22:00 a 6:00 na gęsto zaludnionych lotniskach.

Deklarowanym celem Komisji Europejskiej jest zmniejszenie liczby osób cierpiących na chroniczne narażenie na hałas komunikacyjny o 30 procent do 2030 r. W wartościach bezwzględnych oznacza to znaczącą redukcję liczby 5,3 mln osób w UE.

Jednak według EEA cel ten nie zostanie osiągnięty, jeśli tempo zmian na szczeblu europejskim i krajowym nie przyspieszy znacząco. W porównaniu z 2017 r. sytuacja poprawiła się tylko minimalnie. Szacuje się, że liczba osób poważnie dotkniętych hałasem ulicznym zmniejszyła się o trzy procent.