Birincil ve toplum bakımı: reçete: sınırları aşmak ve ittifaklar kurmak

Bugün, birincil ve toplum bakımıyla ilgilenmek tarafsız bir tercih değildir. Bir duruş, politik ve kültürel bir eylemdir. Birçok mesleğin kendi kimliklerini savunmak için kendilerini kapattığı bir zamanda, dinlemeyi ve tartışmayı teşvik etmek, akıntıya karşı gitmek ve farklı bir ilkeyi onaylamak anlamına gelir: Ulusal Sağlık Hizmeti, bölünmeler yaratarak veya sınırları savunarak değil, bunları aşmak için ittifaklar kurarak kurtarılabilir.

Son günlerde, on altı fizyoterapist derneğinden oluşan bir grup, fizyoterapistler, hemşireler, doktorlar, sosyal hizmet görevlileri, teknik temsilciler, yöneticiler ve vatandaşlar, şehir planlama ve arazi kullanımı, topluluk oluşturma ve sosyal ilişkiler uzmanları için gerçek bir forum oluşturmak üzere birlikte çalıştı. Herkesin kendi bakış açısını kattığı, öne çıkma arzusunu bir kenara bıraktığı açık bir çalıştay oldu.

Birkaç düşünce takip eder. Birincisi artık açık ve belirgindir: Gerçekten etkili olmak için, toplum çalışması basit ama radikal bir kültürel değişim gerektirir. Bu alandaki mesaj açıktır: Yale Tıp Fakültesi'nde profesör olan Mary Tinetti'nin American Journal of Medicine'de yayınlanan etkili bir makalede vurguladığı gibi, tanıya dayalı tedavi çağını kesin olarak terk etme zamanı gelmiştir, çünkü toplum sağlığı her zaman bireylerle inşa edilir, standart protokollerle veya otomatik tepkilerle değil.

Ağ oluşturma

Bu düşünce, ikinci önemli yönü vurgular: hiçbir sağlık ihtiyacı "tek bir profesyonele ait" değildir. Kuzeyden Güneye, metropollerden kırsal veya dağlık alanlara kadar, topluluklar ağ kurduklarında, sağlık hizmetlerini, sosyal hizmetleri, yerel topluluğu ve vatandaşları birbirine bağlayarak, özellikle de bilgiyi birleştirerek iyileşirler. Böylece, hiçbir sağlık ihtiyacının tek bir meslek tarafından karşılanamayacağı, çünkü hiç kimsenin bunu tek başına yapamayacağı konusunda net bir anlayış ortaya çıkar. Çözümler, iş birliği, ekip oluşturma ve disiplinler arası çalışmadan kaynaklanır. Toplulukların iyileşebildiği, yani engelleyebildiği, destekleyebildiği ve bakım sağlayabildiği yerler, farklı paydaşlar, kamu ve sivil, kurumsal ve yerel arasında bağlantılar kurulduğu içindir.