Aşılama, İtalyanların güvenini artırıyor

Covid'in birkaç olumlu mirasından biri: İtalyanların aşılara ve genel olarak önleme eğilimine olan güveninin artması. 2014 ile karşılaştırıldığında, aşıya tam güven duyan İtalyanların oranı arttı (%22'ye kıyasla %43), özellikle zamanla NHS tarafından garanti edilen aşılara güvendiklerini beyan edenlerin oranı arttı (%30,7'den %50,6'ya ebeveynler). Sadece bu da değil: İnsanların neredeyse %60'ı aşı olmamanın ve hastalanma riskini almanın daha riskli olduğunu düşünüyor. Bu, Pfizer'in koşulsuz sponsorluğu sayesinde 18 yaş ve üzeri 1.462 İtalyan'dan oluşan bir örneklem üzerinde gerçekleştirilen Censis anketi 'İtalya'da aşılamanın yeni özellikleri'nden ortaya çıkıyor. Örneğin %36,9'u aşıya başvurduğunu söyledi ve bu oran, oranın %16,9'da kaldığı önceki ankete (2014) kıyasla önemli ölçüde artıyor.

Covid Deneyimi

Kitlesel aşılama deneyiminin Covid'i yenmedeki etkisi açıktır. İnsanların %54,6'sının artan kapsam ve etkinlik karşısında ekstra bir doz almaya istekli olduğunu söylemesi, aşıya olan güvenin bir göstergesidir. Aşı bilgisi, onları doğrudan deneyimlemeyle bağlantılı görünmektedir. Bu yaygın bir bilgidir - çünkü görüşülenlerin %71,5'i kendilerini çok (7,5%) veya oldukça bilgili (64%) olarak görmektedir - ve neredeyse tüm nüfus tarafından bilinen (98,7%) anti-Covid aşısıyla zirveye ulaşmaktadır. Ancak son 3 yılda aşı olanların yüzdeleri belirgin şekilde düşüktür: anti-Covid aşısını (%84,8) ve anti-grip aşısını (%50) hariç tutarsak, kronik hastalar gibi daha fazla risk altında olabilecek kategorilerde bile bunların kullanımı yaygın değildir.

Çocuklar için çok fazla aşı, hamileler için çok az aşı

Çocukluk çağındaki aşılar konusunda durum farklıdır: İtalyanların büyük çoğunluğu çocuklarını aşılatmıştır (%97). Ancak, hamilelik sırasında aşı kullanımı çok daha düşüktür: görüşülen kadınlar arasında yalnızca %36,7'si en az bir aşı olmuştur ve bu rakam yalnızca 0 ila 5 yaş arası çocuk sahibi kadınlar için çoğunluk haline gelmektedir. Genel olarak, görüşülen çocuk sahibi kadınların çoğunluğu (%53,1), hamilelik sırasında aşı yaptırmaları konusunda kimsenin kendilerine tavsiyede bulunmadığını bildirmektedir.

Kimler risk altında?

İtalyanlara göre aşılama, öncelikle mesleki, sosyal veya fiziksel olarak daha fazla maruz kalanları korumak için bir araç ve hasta olmaktan kaçınmak için basit bir strateji olmaktan çok daha fazlası. Aşılamanın tavsiye edildiği düşünülenlerin ön saflarında sağlık çalışanları (%89,3), kronik hastalığı olanlar (%86,8) ve öğretmenler, hastanede yatanlar gibi bulaşmanın daha kolay olduğu ortamlarda çalışan veya yaşayan kişiler (%86,7) yer alıyor. Risk algısı konusu, aşı olup olmama seçimini yönlendirmede de temel bir rol oynuyor: Röportaj yapılanların %90'ı Kovid'e karşı aşılanmış olsa bile, yalnızca üçte biri gelecekte bunu yapmayı düşünüyor ve yarısından biraz fazlası gribe karşı aşı olacak. Aşıların çocuk felci gibi önemli hastalıkların ortadan kaldırılmasındaki (95,3%) ve toplumu hastalıkların yayılmasından korumadaki (84,4%) rolünün ve hastalıkların ve komplikasyonların yayılmasını önlemede bir araç olarak bireysel değerinin (85,2%) neredeyse oybirliğiyle kabul edilmesine rağmen, bu düşünceler çoğunluğun hâlâ geçmişe kıyasla daha olumsuz olarak algıladığı kültürel tutumu (85,9%) aşmak için yeterli değildir ve aşıların etkinliği ve güvenliği hakkındaki şüpheler tamamen ortadan kalkmış görünmemektedir.

Uyumu iyileştirme stratejileri

İtalyanların aşı uyumunu iyileştirmek için önerdikleri eylemler arasında iki ana stratejinin belirtilmesi tesadüf değil: birincisi, sağlık çalışanlarının bilgi ve danışmanlık işlevini güçlendirmek (%56,3), ayrıca aşılama konusunda eğitimlerini iyileştirmek (%27), ikincisi ise en savunmasız kişilere yönelik evde aşılamadan (%25,5) Yerel Sağlık Otoritelerinin aşılama hizmetlerinin işlevselliğini iyileştirmeye (%23) ve aşılamanın yapılabileceği yerlerin genişletilmesine, öncelikle aile hekimliği muayenehaneleri ve eczaneler gibi diğer sağlık tesislerinde ve ardından okullar gibi günlük yaşam alanlarında da aşılamaya kadar örgütsel ve lojistik boyutta müdahalede bulunmak.