Alpes-Maritimes'te ilaç sıkıntısıyla karşı karşıyayız, diyor bölgenin eczacı sendikası başkanı.

Perşembe günü temsilcileri, hükümetin ticari indirimlerdeki kesintisine karşı grevin uzatılması çağrısında bulundu. Son tahkim kararı (jenerikler için %30, biyobenzerler için %15) öfkelerini yatıştırmadı.
Bu ilaç sıkıntısı eşi benzeri görülmemiş büyüklükte mi?
Eşi benzeri görülmemiş seviyelere ulaşıyoruz. Bu artış katlanarak artıyor. Tam bir duvara doğru gidiyoruz! Zamanımızı molekül arayarak harcıyoruz ama bulamıyoruz.
Sebepleri nelerdir?
Hükümet sabit bir bütçe dahilinde çalışmak istiyor. Ancak ihtiyaçlar artıyor. Nüfus yaşlanıyor, daha iyi bakım hizmeti sunuyoruz, ancak daha pahalı ürünlerle. Ancak, ilaçlara ödenen tutarın %42'si, hacmin %1'ine dayanıyor. Bu çok pahalı ürünler, günlük ilaç satın alma bütçesini tüketiyor. Sabit bir bütçe dahilinde çalışmak, kolesterol, alerji, kanser vb. için kullanılan eski ilaçların fiyatını düşürmek anlamına geliyor. Sonuç: Tüm bu hastalar için, bu ilaçlara ulaşmak gerçek bir mücadele haline geldi.
İlk bakışta düşük fiyatların bir artı olduğunu düşünebilirsiniz…
Ancak küreselleşmiş bir pazardayız. Herhangi bir perakendeci gibi, laboratuvarlar da en pahalı talebe ilk yanıt verenler. Bu fiyatı düşürürsek, üretici Fransa'ya dağıtım yapan son kişi olacak! Kendimizi bir kesinti durumuna sokuyoruz. Tıbbın tükenmez bir kaynak olduğunu düşünmeyi bırakmalıyız. Paylaşacak tek bir pastamız var ve küresel talep hızla artıyor.
Ciddi patolojileri olan hastalarda bu yırtıkların sonuçları nelerdir?
En iyi ihtimalle stres yaratıyor. Alpes-Maritimes'teki her eczaneye koşan insanlar tanıyorum! Bazılarının ise bu tedavilere erişimi engelleniyor. Bu, hastalar için kaçırılmış bir fırsat. Bu da yeni konsültasyonlara, hatta hastaneye yatışlara yol açıyor. Çok ciddi yan etkileri de var: felç riski, antidepresanı bıraktıktan sonra intihar girişimleri vb.
Peki ya eczacılar?
Tedarikçilerimizle saatlerce uğraşıyoruz, bu da diğer görevlerimizin aleyhine. Hasta stresiyle karşı karşıyayız. İşimizin amacı sadece kutu satıcısı olmak değil! Bir de kâr marjı meselesi var. Fransa'da kârlılık sorunları nedeniyle her gün bir eczane kapanıyor. En zayıfları, köylerde, küçük kasabalarda halka en çok hizmeti verenler... Postane ve okuldan sonra köy eczanesini de kaybediyoruz.
Hangi çözümleri önerirsiniz?
Tasarruf yapılması gerektiğinin farkındayız. Biyobenzer ilaç pazarı var: Jenerik ilaçlarla aynı araçlara ve haklara sahip olmak istiyoruz. Ayrıca, olgun ilaçların fiyatını olduğu gibi bırakmalı, hatta artırmalıyız. Orada bazı ilaçlar bir avronun altında satılıyor!
Nice Matin