Badania wykazują, że ołów „wymazuje” pamięć

MADRYT (EFE). — Ołów to toksyczny metal , którego organizm nie metabolizuje , lecz akumuluje. Badanie przeprowadzone wśród meksykańskich dzieci wykazało statystycznie istotną zależność między większą ekspozycją na ten pierwiastek a wyższym wskaźnikiem upośledzenia pamięci.

Badania, opublikowane w czasopiśmie „Science Advances”, zostały przeprowadzone wspólnie przez Meksykanów i Amerykanów, którzy przeanalizowali narażenie na ołów w czasie ciąży i wczesnego dzieciństwa u 576 dzieci w mieście Meksyk . U wszystkich stwierdzono wykrywalne stężenie tego metalu we krwi.

Jak wyjaśniła Katherine Svensson z Icahn School of Medicine w Mount Sinai, badanie wykazało „statystycznie istotną zależność wskazującą, że większa ekspozycja na ołów wiązała się z gorszymi wynikami” w teście pamięci .

Dzieci w wieku od 6 do 8 lat wzięły udział w teście opóźnionej pamięci do próbki (DMTS). Test ten polega na wyświetlaniu obrazu przez kilka sekund, a następnie jego usunięciu. Po opóźnieniu dzieciom pokazywano kilka obrazów i ich zadaniem było zidentyfikowanie, który z nich jest taki sam, jak ten, który zobaczyły jako pierwszy.

Zespół opracował wykres wyników dzieci w tym teście, opierając się na modelu statystycznym wykorzystującym najwyższy i najniższy poziom ołowiu we krwi w grupie badanej.

Poprzednie badania wykazały, że dzieci z prenatalną ekspozycją na ołów miały niższe wyniki w teście DMTS, ale nie było jasne, czy wynikało to z ograniczonej zdolności do tworzenia wspomnień, czy ich zapamiętywania. Nowe badania przypisują to zjawisko temu drugiemu.

W badaniu wykorzystano dane z kohorty Progress, która monitoruje matki i dzieci od ciąży do okresu dojrzewania. Pomiary stężenia ołowiu we krwi wykonano w drugim i trzecim trymestrze ciąży oraz w wieku od 4 do 6 lat. Wyższe stężenia ołowiu po urodzeniu w próbkach krwi dzieci w wieku od 4 do 6 lat wiązały się z wyższym wskaźnikiem zapominania . Pomiary wykonano w tym wieku, a testy DMTS wykonano w wieku od 6 do 8 lat.

Badacz dodał, że „nie ma znaczącej różnicy” między narażeniem na ołów w okresie prenatalnym i poporodowym, gdyż dowody wskazują, że narażenie nawet na bardzo małe dawki „jest szkodliwe w każdym wieku”.

Naukowcy zaobserwowali, że wyższy iloraz inteligencji (IQ) matki wiązał się z lepszymi wynikami w testach u jej dzieci . Svensson podkreślił jednak, że wyniki te „nie pozwalają nam wyciągnąć wniosku”, że wyższy iloraz inteligencji matki zmniejsza wpływ narażenia na ołów ; jest to raczej jedna z korzystnych zmiennych dla rozwoju neurologicznego dzieci, a zatem może być czynnikiem ochronnym.

„Chociaż dzieci matek o wyższym ilorazie inteligencji radziły sobie lepiej, zaobserwowaliśmy, że narażenie na ołów miało wpływ na wszystkie dzieci”.

Żaden poziom ołowiu nie jest uważany za bezpieczny dla rozwoju dziecka , ani w okresie ciąży, ani w okresie niemowlęcym, dlatego też konieczne jest dalsze edukowanie ogółu społeczeństwa w zakresie unikania narażenia na źródła ołowiu , aby zapobiec dalszemu gromadzeniu się tego pierwiastka.

Ludzie są często narażeni na działanie ołowiu poprzez zanieczyszczenie powietrza, pył ze starych farb ołowiowych, żywność i naczynia kuchenne (jeśli zawierają ołów) lub rury wodociągowe. Dzieci są szczególnie podatne na to zatrucie, ponieważ wciąż się rozwijają.

Gromadzące się dowody z badań wskazują, że toksyczność ołowiu, nawet w niewielkich stężeniach , w życiu płodowym i niemowlęcym powoduje upośledzenie wyników ogólnych ocen poznawczych obejmujących uwagę, inteligencję, umiejętności wzrokowo-przestrzenne, szybkość przetwarzania i funkcje motoryki dużej.

„Z perspektywy zdrowia publicznego wyniki podkreślają wagę interwencji mających na celu ograniczenie narażenia dzieci na ołów, ponieważ nawet „niskie poziomy mogą mieć szkodliwy wpływ na funkcje poznawcze i rozwój dzieci” – ostrzegają autorzy badania.