Włochy: Tropikalna choroba atakuje mózg, 8 ofiar śmiertelnych i kilkadziesiąt zakażonych

Wirus Zachodniego Nilu (WNV) rozprzestrzenia się we Włoszech i doprowadził do wzrostu liczby zgłaszanych przypadków w ciągu tygodnia. Według raportu włoskiego urzędu ds. zdrowia ISS z 31 lipca, w ciągu tygodnia zarejestrowano 57 nowych zakażeń.

Wirus Zachodniego Nilu, pierwotnie występujący w regionach tropikalnych, zadomowił się również w Europie z powodu zmian klimatycznych i obecnie jest uważany za endemiczny we Włoszech. Przenoszony jest przez komary. Najbardziej dotknięte regiony znajdują się w pobliżu dużych miast, takich jak Rzym i Neapol, a także w północnych Włoszech, od Piemontu po Wenecję Euganejską.

Powikłania neurologiczne wystąpiły w 40 przypadkach, co stanowi prawie połowę zarejestrowanych zakażeń. Wirus atakuje mózg i wywołuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu, czyli stan zapalny mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych. Według raportu, śmiertelność w przypadku tych neuroinwazyjnych form wirusa wyniosła 20%. Jest to o sześć procent więcej niż w ubiegłym roku, kiedy Włochy również zmagały się z dużą epidemią wirusa Zachodniego Nilu .

Agencja informacyjna Ansa informuje o dziewiątym zgonie. 76-letni mężczyzna zmarł w szpitalu w Grazzanise, gminie niedaleko Neapolu.

• Globalna dystrybucja: Wirus Zachodniego Nilu (WNV) jest szeroko rozpowszechniony na wszystkich kontynentach i sezonowo przenosi się w Europie Południowej. Szczególnie dotknięte są nim kraje takie jak Włochy, Grecja i Francja, a także niektóre regiony Bałkanów i Turcja.
• Drogi transmisji: Transmisja odbywa się głównie za pośrednictwem komarów, które przenoszą wirusa z zakażonych ptaków na ludzi i inne ssaki. Inne możliwe drogi zakażenia to przeszczepy narządów, transfuzje krwi i ciąża.
• Przebieg choroby: Większość zakażeń przebiega bezobjawowo. U około 20% chorych rozwijają się objawy grypopodobne, a jedynie u około jednego procenta choroba przechodzi w stan ciężki, zazwyczaj z powodu choroby neuroinwazyjnej, takiej jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu.
• Diagnoza: Wykrycie przeprowadza się metodą RT-PCR w ciągu pierwszych kilku dni, a następnie przeprowadza się testy na obecność przeciwciał. Ze względu na możliwość wystąpienia reakcji krzyżowych z innymi flawiwirusami, konieczne jest potwierdzenie za pomocą testu neutralizacji redukcji łysinek (PRNT) lub sekwencjonowania.
• Ryzyko związane z oddawaniem krwi: Wirus Zachodniego Nilu może być przenoszony przez produkty krwiopochodne nieinaktywowane wirusem. W regionach dotkniętych epidemią dawcy krwi muszą albo zrobić 28-dniową przerwę, albo poddać się testowi na obecność RNA wirusa Zachodniego Nilu, aby zapewnić bezpieczeństwo produktów krwiopochodnych. Według raportu, w 2025 roku we Włoszech dwie osoby również zaraziły się podczas oddawania krwi.

Według biuletynu Instytutu Roberta Kocha (RKI), sezon 2025 patogenów przenoszonych przez komary rozpoczął się również w Niemczech. Wirus Zachodniego Nilu jest wykrywany w Niemczech od 2019 roku, a ostatnio odnotowano wzrost liczby zakażeń (26 przypadków w 2024 roku). Niepokojące jest to, że według Instytutu Roberta Kocha (RKI) patogen może zimować również w regionach położonych dalej na północ, dlatego agencja spodziewa się dalszego rozprzestrzeniania.