Olbrzymiokomórkowy guz pochewki ścięgnistej: pierwszy składnik aktywny przed zatwierdzeniem przez UE

Guz olbrzymiokomórkowy pochewki ścięgnistej (TGCT) to rzadki, niezłośliwy guz rozwijający się w stawach lub w ich pobliżu. Szacuje się, że rocznie na 100 000 mieszkańców przypada 1,8 nowych przypadków. Szczyt zachorowań przypada na wiek 20-40 lat.

TGCT jest spowodowane zaburzeniem regulacji genu czynnika stymulującego kolonie 1 (CSF1), co prowadzi do nadprodukcji CSF1. TGCT jest również znany jako olbrzymiokomórkowy guz pochewki ścięgna lub barwnikowe kosmkowo-guzkowe zapalenie błony maziowej.

Mimo że TGCT nie jest nowotworem złośliwym, jest to miejscowo agresywny nowotwór, który może rosnąć i uszkadzać otaczające tkanki i struktury. Możliwe konsekwencje to ból , obrzęk i ograniczenie ruchomości stawu. Główną opcją leczenia jest zabieg operacyjny.

Guzy są jednak podatne na nawroty, zwłaszcza w przypadku rozlanego TGCT. Nieleczone lub powtarzające się nawroty guza mogą prowadzić do uszkodzeń i degeneracji zajętego stawu i otaczających go tkanek, co może prowadzić do znacznej niepełnosprawności. U części pacjentów resekcja chirurgiczna może potencjalnie prowadzić do pogorszenia ograniczeń funkcjonalnych lub poważnych powikłań.

Vimseltinib został zatwierdzony do leczenia dorosłych pacjentów z objawowym TGCT, któremu towarzyszy klinicznie istotny spadek sprawności fizycznej. Warunkiem wstępnym do jego stosowania jest wyczerpanie dostępnych opcji leczenia chirurgicznego lub skutkowanie niedopuszczalną zachorowalnością lub niepełnosprawnością. Jeśli zostanie zatwierdzony przez Komisję Europejską, będzie to pierwszy lek w tej kategorii. Substancja czynna o tym wskazaniu.

Vimseltinib jest już zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych. Jego odpowiednik peksidartinib (Turalio®) jest również zatwierdzony w leczeniu TGCT. Przeciwciało emaktuzumab, które blokuje receptor CSF1 (CSF1R), jest obecnie testowane w badaniu III fazy.

W przeciwieństwie do przeciwciał podawanych pozajelitowo, dwa inhibitory kinazy, vimseltinib i peksidartinib, można przyjmować doustnie. Hamują one receptor CSF1R. Blokuje to jego autofosforylację i hamuje sygnalizację indukowaną przez wiązanie ligandu. Ponadto hamuje proliferację komórek z ekspresją receptora CSF1R. EMA podsumowuje mechanizm działania w następujący sposób: Vimseltinib wywiera swoje działanie przeciwnowotworowe poprzez hamowanie komórek ekspresujących receptor CSF1R i blokowanie dalszych szlaków sygnałowych, które promują wzrost i proliferację guza.