Odchudzanie: Co działa lepiej – przerywany post czy liczenie kalorii?
Przerywany post może ustrukturyzować Twój dzień i być łatwiejszy niż liczenie kalorii. Efekt wydaje się być porównywalny. Tak czy inaczej, należy skupić się na zdrowej żywności. / © Getty Images/blackCAT
Naukowcy przeanalizowali dane z 99 badań z udziałem 6582 dorosłych. 66 procent uczestników stanowiły kobiety, średni wiek wynosił 45 lat, średnie wyjściowe BMI wynosiło 31, a prawie 90 procent miało problemy zdrowotne. Okres postu lub diety wynosił od trzech do 52 tygodni (średnio dwanaście tygodni).
Przeanalizowano różne formy przerywanego postu, które można podzielić na trzy główne formy:
- Ograniczone czasowo odżywianie, np. metoda 16:8 (z 16-godzinnym okresem postu każdego dnia)
- Post naprzemienny (naprzemienne poszczenie przez cały dzień i normalne jedzenie następnego dnia itd.)
- Całodniowy post w wybrane dni tygodnia, np. metoda 5:2 (jedzenie normalnie przez pięć dni w tygodniu i niejedzenie wcale przez dwa dni)
Te metody postu porównano z klasyczną dietą ograniczającą kalorie, tj. dietą o obniżonej kaloryczności, oraz z dietą bez żadnych ograniczeń. Wyniki metaanalizy opublikowano w tym tygodniu w British Medical Journal .
Wszystkie strategie przerywanego postu i ciągłego ograniczania energii skutkowały skromną utratą wagi w porównaniu z pełnoprawną dietą, zgodnie z początkowymi ustaleniami. Post co drugi dzień był jedyną strategią przerywanego postu, która wykazała niewielką korzyść w redukcji masy ciała w porównaniu z tradycyjnym ciągłym ograniczaniem kalorii (średnia różnica: minus 1,29 kg). Ta forma postu wypadła również nieco lepiej niż dwie pozostałe metody przerywanego postu, jedzenie w ograniczonym czasie i post całodniowy (średnie różnice: minus 1,69 kg i minus 1,05 kg, odpowiednio).
Jednakże różnice nie osiągnęły minimalnego progu klinicznego, czyli utraty wagi co najmniej 2 kg, określonego przez autorów badania dla osób z otyłością. Korzyści były widoczne tylko wtedy, gdy post trwał co najmniej 24 tygodnie.
Naprzemienne posty wiązały się również z nieco większym obniżeniem całkowitego cholesterolu i cholesterolu LDL w porównaniu z jedzeniem ograniczonym czasowo. To ostatnie doprowadziło nawet do niewielkiego wzrostu cholesterolu w porównaniu z całodniowym postem. Żadna z metod nie miała żadnych zalet w odniesieniu do poziomu cukru we krwi lub cholesterolu HDL.
pharmazeutische-zeitung
