Dziwne rodzaje bólów głowy: ataki po seksie, sporcie lub lodach

Intensywne ćwiczenia, na przykład ćwiczenia fizyczne, wiążą się z występowaniem gwałtownych, nagłych bólów. Bóle głowy w połączeniu – te zjawiska mogą być objawem rzadkiego, pierwotnego bólu głowy. Oprócz migreny, napięciowego bólu głowy i klasterowego bólu głowy, istnieje wiele innych, mniej znanych pierwotnych bólów głowy.

Pierwotne bóle głowy definiuje się jako bóle głowy, które same w sobie stanowią chorobę, a nie są objawem innej dolegliwości. W klasyfikacji bólów głowy Międzynarodowego Towarzystwa Bólów Głowy (IHS) rzadsze typy zgrupowano w rozdziale 4, „Inne pierwotne bóle głowy”.

„Wcześniej uważano je za rzadkie, ale obecnie przyjmuje się, że są częstsze, niż sugeruje poziom świadomości społecznej” – relacjonował profesor dr Stefan Evers, kierownik Oddziału Neurologii w Szpitalu Lindenbrunn w Coppenbrügge, podczas Kongresu Bólu w Mannheim pod koniec października. Schorzenia te opisano w nowych wytycznych „Terapia innych pierwotnych bólów głowy”, opublikowanych przez Niemieckie Towarzystwo Migreny i Bólów Głowy (DMKG) w 2024 roku we współpracy ze Szwajcarskim Towarzystwem Bólów Głowy i Austriackim Towarzystwem Bólów Głowy.

Zasadniczo te pierwotne formy są chorobami łagodnymi, ale niektóre mogą znacząco pogorszyć jakość życia osób dotkniętych tą chorobą, poinformował Evers, który koordynował opracowywanie wytycznych. Jednym z przykładów jest pierwotny kaszel z bólem głowy, w którym Kaszel wywołuje atak bólu głowy. „Ból pojawia się nagle, ale znika w ciągu kilku sekund lub minut”. Ataki można również złagodzić za pomocą manewru Valsalvy (wyrównanie ciśnienia w (np. ból ucha , gdy nos jest zamknięty), podczas kichania lub wydmuchiwania nosa.

Bóle głowy związane z kaszlem stosunkowo często mają przyczynę i dlatego są uważane za wtórną formę bólu głowy. Dotyczy to około 40% przypadków. Możliwe przyczyny, takie jak malformacja Chiariego typu 1 (wada dołu czaszki), niedociśnienie śródczaszkowe lub guzy, muszą zostać zatem wykluczone diagnostycznie.

Ostre ataki zazwyczaj nie wymagają leczenia. Profilaktycznie można podjąć terapię niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) – indometacyną. Zgodnie z wytycznymi zaleca się dawki dobowe indometacyny od 25 do 250 mg, a próby redukcji dawki należy podejmować po ustąpieniu bólu lub po trzech miesiącach leczenia. Konieczna jest stała ochrona żołądka za pomocą inhibitora pompy protonowej. W indywidualnych przypadkach można również rozważyć acetazolamid, naproksen lub obniżenie ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego.