Genel Sağlık-İş maakte de eisen van de zorgmedewerkers voor collectieve onderhandelingen bekend: Het overheidsbeleid heeft de zorgmedewerkers uitgeput.

Het voorlopige onderhandelingsproces voor de algemene voorstellen in het kader van de cao voor de achtste termijn, die de loonsverhogingen voor ambtenaren en gepensioneerden voor 2026-2027 zal bepalen, is begonnen. De voorlopige onderhandelingen over de voorstellen voor de cao voor de sectoren Gezondheidszorg en Maatschappelijke Dienstverlening vonden plaats op 1 augustus. General Health-Work , dat aangaf dat de verwachtingen van zorgmedewerkers en burgers die zorg ontvangen in voorgaande jaren niet zijn waargemaakt, herhaalde zijn eisen voor de onderhandelingen over de achtste termijn van de cao.

De Algemene Vakbond voor Gezondheidswerkers (GSM) bekritiseerde de eerdere start van de bijeenkomsten dan de wettelijk verplichte 1 augustus en stelde dat de regering in een zeer vroeg stadium een frivole houding aan de dag legde. De vakbond verklaarde: "Deze bijeenkomst, die werd vervroegd vanwege de internationale agenda van minister van Arbeid en Sociale Zekerheid Vedat Işıkhan , heeft betrekking op ongeveer 4 miljoen werknemers in de publieke sector en ongeveer 2,5 miljoen gepensioneerden in de publieke sector. Het is onacceptabel dat zo'n belangrijke bijeenkomst willekeurig, zelfs onrechtmatig, wordt vervroegd."

"DE RELATIE TUSSEN PATIËNT EN ARTS IS BESCHADIGD"

De verklaring, die benadrukte dat het programma voor gezondheidstransformatie, dat in 2003 werd geïmplementeerd, aan het publiek werd gepresenteerd met doelen zoals toegankelijke gezondheidszorg voor iedereen, het leveren van gekwalificeerde en effectieve diensten en zeer gemotiveerde zorgmedewerkers, stelde: "In dit stadium zijn noch de verwachtingen van zorgmedewerkers, noch die van zorgontvangers vervuld; integendeel, dit beleid heeft de relatie tussen patiënt en arts geschaad. Het marktgerichte en reactionaire gezondheidsbeleid dat de politieke macht jarenlang heeft gevoerd, heeft zorgmedewerkers tot de rand van uitputting gedreven. Wij, zorg- en welzijnswerkers die met al deze problemen worden geconfronteerd, vinden dat het genoeg is geweest en eisen een onmiddellijke oplossing voor onze problemen."

De vakbond, die tijdens haar acties met werknemers in de gezondheidszorg en sociale dienstverlening heeft gesproken, de eisen van de werknemers heeft verzameld en dit ook zal blijven doen, lichtte haar eisen als volgt toe:

- Alle betalingen aan gezondheids- en maatschappelijk werkers moeten als één geheel worden gedaan, waarbij het laagste bedrag boven de armoedegrens ligt en wordt doorberekend in het pensioen.

- Het inflatieverschil moet in alle maandelijkse lonen worden doorberekend en de koopkracht van overheidsfunctionarissen moet worden beschermd.

De inkomstenbelastingtarieven moeten worden vastgesteld op 15 procent.

- Contractuele modellen moeten worden afgeschaft en er moet een permanent, veilig werkmodel worden ingevoerd.

- De werkelijke dienstperiodeverhoging (recht op slijtagedeling) moet worden vastgesteld op 90 dagen per jaar om alle gezondheids- en sociale dienstverleners en hun eerdere werk te dekken.

- Maatregelen om geweld in de gezondheidszorg te voorkomen, moeten dringend worden geïmplementeerd in instellingen en organisaties die gezondheidszorgdiensten leveren.

- Volgens de wetten nr. 5510 en 5434 moet het verschil in pensioen- en persoonlijke rechten tussen gepensioneerden en werkenden worden opgeheven.

- Alle gezondheids- en maatschappelijk werkers dienen te kunnen profiteren van kledinghulp die past bij de huidige omstandigheden.

- De kinderbijslag en de kinderbijslag moeten worden verbeterd en afgestemd op de huidige omstandigheden.

- Er zouden jaarlijks examens voor bevordering en functiewijziging moeten worden gehouden, sollicitatiegesprekken zouden moeten worden afgeschaft en benoemingen zouden moeten worden gedaan op basis van eerlijkheid en verdienste.

- Kinderdagverblijven en peuterspeelzalen moeten 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar zijn. Op plekken waar deze voorzieningen niet beschikbaar zijn, moet financiële ondersteuning worden geboden.

- Ouderenzorg moet 24 uur per dag, 7 dagen per week beschikbaar zijn voor gepensioneerde gezondheids- en maatschappelijk werkers en hun behoeftige familieleden.

- Openbare instellingen en organisaties die gezondheidsdiensten leveren, moeten gratis maaltijden verstrekken. Als de dienst niet geleverd kan worden, moet er voor betaald worden.

- Medewerkers in de gezondheidszorg en sociale dienstverlening moeten de beschikking krijgen over pendeldiensten naar hun instellingen en gratis gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer.