Ze leggen uit waarom ziektes mannen en vrouwen anders treffen.

Waarom is er een verschil in risico op bepaalde ziekten, symptomen en gezondheidsproblemen tussen mannen en vrouwen?

Een onderzoek onder leiding van onderzoekers aan de Queen Mary University in Londen, gepubliceerd in Nature Communications , onthult nieuwe biologische mechanismen die dit zouden kunnen verklaren.

In het onderzoek werden gegevens van 56.000 personen uit de UK Biobank en de Fenland-studie geanalyseerd. Daarbij werd de genetische relatie tussen ongeveer 6.000 eiwitten en honderden ziekten onderzocht.

Uit de resultaten blijkt dat de bloedspiegels van twee derde van deze eiwitten aanzienlijk verschillen tussen mannen en vrouwen.

Echter, slechts ongeveer 100 eiwitten vertoonden verschillen in de genetische mechanismen die hun productie reguleren. Dit suggereert dat genetische factoren niet als enige verantwoordelijk zijn voor deze verschillen.

" De eiwitexpressie verschilt tussen de seksen, maar deze verschillen zijn niet uitsluitend te wijten aan genetica ", legt Mine Koprulu uit, hoofdauteur van de studie. "Niet-genetische factoren zoals de sociale omgeving, toegang tot hulpbronnen, opleiding, werk en levensstijl hebben ook een aanzienlijke impact en moeten serieuzer worden genomen."

Volgens auteur Claudia Langenberg tonen deze resultaten aan dat, op enkele uitzonderingen na, de genetische mechanismen die eiwitten reguleren, zeer vergelijkbaar zijn tussen mannen en vrouwen. Dit ondersteunt het idee dat veel wetenschappelijke ontdekkingen op beide geslachten van toepassing kunnen zijn, maar wijst er ook op dat er gebieden zijn waar een uniforme aanpak niet volstaat.

In het onderzoek worden mensen op basis van hun chromosomale informatie (XX of XY) als man of vrouw geclassificeerd. Deze beslissing wordt genomen op basis van de genetische aard van de analyse. De auteurs erkennen dat deze classificatie niet noodzakelijkerwijs de genderidentiteit van de deelnemers weerspiegelt, maar dat deze noodzakelijk was omdat gegevens over genderidentiteit niet op uniforme wijze beschikbaar waren.

Het werk benadrukt de noodzaak om zowel biologische als sociale factoren te integreren in het begrijpen van gezondheidsverschillen tussen mannen en vrouwen, met als doel het ontwerpen van meer gepersonaliseerde en eerlijke behandelingen.