Onderzoek toont aan dat lood het geheugen ‘wist’

MADRID (EFE).— Lood is een giftig metaal dat het lichaam niet zelf afbreekt , maar juist ophoopt. Een onderzoek onder Mexicaanse kinderen toont een statistisch significant verband aan tussen een grotere blootstelling aan dit element en een hogere mate van geheugenverlies.

Het onderzoek, gepubliceerd in "Science Advances", werd mede uitgevoerd door Mexicanen en Amerikanen die de blootstelling aan lood tijdens de zwangerschap en vroege kinderjaren van 576 kinderen in Mexico-Stad analyseerden. Allen hadden detecteerbare hoeveelheden van het metaal in hun bloed.

Uit het onderzoek bleek dat er sprake was van een ‘statistisch significante relatie die erop wijst dat een grotere blootstelling aan lood gepaard gaat met slechtere prestaties’ bij een geheugentest , aldus Katherine Svensson van de Icahn School of Medicine van Mount Sinai.

Kinderen van 6 tot en met 8 jaar deden mee aan een Delayed Memory-to-Sample (DMTS)-test. Bij deze test wordt een afbeelding enkele seconden getoond en vervolgens weggehaald. Na een vertraging krijgen de kinderen meerdere afbeeldingen te zien en moeten ze aangeven welke hetzelfde is als de eerste die ze zagen.

Het team berekende de prestaties van de kinderen op de test aan de hand van een statistisch model dat gebruikmaakte van de hoogste en laagste bloedloodwaarden in de groep.

Eerdere studies hadden aangetoond dat kinderen die vóór de geboorte aan lood waren blootgesteld, lager scoorden op de DMTS, maar het was onduidelijk of dit te wijten was aan een verminderd vermogen om herinneringen te vormen of te onthouden. Het nieuwe onderzoek schrijft dit fenomeen toe aan het laatste.

De studie maakte gebruik van gegevens uit het Progress-cohort, dat moeders en kinderen volgt van de zwangerschap tot en met de adolescentie. Bloedloodmetingen werden uitgevoerd in het tweede en derde trimester van de zwangerschap en tussen de leeftijd van 4 en 6 jaar. Hogere postnatale loodconcentraties in bloedmonsters van kinderen van 4 tot 6 jaar werden geassocieerd met een hogere mate van vergeetachtigheid . De metingen werden op die leeftijd uitgevoerd en DMTS-testen werden uitgevoerd tussen de leeftijd van 6 en 8 jaar.

De onderzoeker voegde toe dat er "geen significant verschil" is tussen prenatale of postnatale blootstelling aan lood. Uit bewijsmateriaal blijkt namelijk dat blootstelling aan zelfs zeer lage doses "schadelijk is op elke leeftijd".

De onderzoekers constateerden dat een hoger intelligentiequotiënt (IQ) van een moeder geassocieerd was met betere testprestaties bij haar kinderen . Svensson benadrukte echter dat deze resultaten "ons niet de mogelijkheid bieden om te concluderen" dat een hoger IQ van de moeder het effect van blootstelling aan lood vermindert; het is juist een van de gunstige variabelen voor de neurologische ontwikkeling van kinderen en kan daarom een ​​beschermende factor zijn.

Hoewel kinderen van moeders met een hoger IQ beter presteerden, zagen we dat alle kinderen last hadden van blootstelling aan lood.

Er bestaat geen enkele hoeveelheid lood die veilig wordt geacht voor de ontwikkeling van kinderen , noch tijdens de zwangerschap noch tijdens de babytijd. Daarom is het van groot belang om de bevolking te blijven voorlichten over het vermijden van blootstelling aan loodbronnen, zodat de niveaus zich niet blijven ophopen.

Mensen worden vaak blootgesteld aan lood via luchtvervuiling, stof van oude loodhoudende verf, voedsel en keukengerei (als deze lood bevatten) of waterleidingen. Kinderen zijn extra vatbaar voor deze vergiftiging omdat ze nog in ontwikkeling zijn.

Uit toenemend bewijsmateriaal uit onderzoeken blijkt dat loodvergiftiging in de baarmoeder en tijdens de zuigelingen, zelfs bij lage niveaus , leidt tot verminderde prestaties bij algemene cognitieve beoordelingen met betrekking tot aandacht, intelligentie, visuospatiële vaardigheden, verwerkingssnelheid en grove motoriek.

"Vanuit het perspectief van de volksgezondheid benadrukken de resultaten het belang van interventies om de blootstelling aan lood bij kinderen te verminderen, aangezien zelfs "lage niveaus schadelijke effecten kunnen hebben op de cognitieve functies en ontwikkeling van kinderen", waarschuwt de studie.