Ernest Hemingway, bir kedinin altı parmağını ararken hayatına son verdi.

Ernest Hemingway, dahi adamlar gibi çelişkiler adamıydı. Av tutkusu, avcılığa adanmış kitabı Afrika'nın Yeşil Tepeleri'nde gösterildiği gibi, yaşam deneyiminden sıyrılıyor; Lumen tarafından Damián Alou'nun çevirisiyle yeniden yayınlanan uzun bir rapor.

Yaban domuzu avlama kararını haklı çıkarmak için Hemingway, "süs amaçlı öldürmelerden" kaçınılması gerektiğini, "yaban domuzunu avlama isteği onu öldürmeme isteğinden daha büyük olmadığı sürece" gereksiz yere öldürme yapılmaması gerektiğini savundu. Bu şekilde, edebi bir kategori olarak arzunun yardımıyla metafiziğe yaklaşan Hemingway, faaliyetini haklı çıkarır; atışlarını, o zamanın salonlarında sergilenecek bükülmüş boynuzları av kupaları haline gelen büyük antilopları avlamaya borçlu olduğunu söyler. Geçtiğimiz yüzyılın en iyi Kuzey Amerika yazarlarından birinin tüm hayal gücünü özetleyen bu kitabın yayınlandığı 1930'ların ortalarından bahsediyoruz; edebiyatın sınırlarını aşan paradoksal bir adam.

Hemingway'in kişiliğini tamamlamak için, ona eşlik eden hayvanlara olan sevgisi vardır: dokuz köpek, inek, büyük boynuzlu baykuş ve yazarın evlat edindiği çok sayıda kedi, özellikle de polidaktil iseler, yani ilginç bir genetik mutasyon nedeniyle fazladan bir parmağı olan kediler. Bilmeyenler için, kedilerin genellikle ön ayaklarında beş, arka ayaklarında dört parmağı vardır, ancak polidaktillerin herhangi bir ayağında en az altı parmağı vardır; bir kedinin tüm ayaklarında polidaktil olması nadirdir.

Polidaktili kalıtsal bir genetik mutasyondur. Bir kedinin pençelerinden birinde "eldiven" ile doğması için, her iki ebeveynden belirli bir kromozomal bölgedeki minimal bir genetik diziye ihtiyaç vardır. Hemingway'in kedileri durumunda, ilk kedinin, bu nadirliği takdir eden bir deniz kaptanı olan arkadaşı Harold Stanley'nin hediyesi olan bir dişi kedi olduğu bilinmektedir, çünkü polidaktili kediler, anomalileri ile kazandıkları istikrar nedeniyle en iyi fare avcılarıdır ve bu da gemide avlarını yakalarken dengelerini iyileştirir.

Kediye Snowball adı verildi ve Hemingway'in Key West'teki eski evinde (şimdi bir müze) yaşayan kedilerin bu ilk kedinin doğrudan halefleri olduğu rahatlıkla söylenebilir. Bu ilginç özelliğe sahip kedilerin nesilleri, yazarın Florida Keys'teki evinde yaşamıştır; edebi bir figüre dönüştürülen bu imge, bu kedigillerin nadirliğini Hemingway'in etrafındaki dünyayla olan hayati uyumsuzluğuyla özdeşleştirmemize yol açar.

Hemingway, en sevdiği şeyleri, hatta kendi canını bile öldürebilme yeteneğine sahip olduğu için avlanıyordu. Bunu, 2 Temmuz 1961 sabahı, kahvaltıda tüfeğinin namlusunu ağzına dayayıp tetiği çektiğinde gösterdi.