İspanya'nın tapas yemek kültürünün kökenleri nelerdir?

İspanya Kraliyet Dil Akademisi (RAE), tapa'yı "içeceğe eşlik eden küçük bir porsiyon yiyecek" olarak tanımlıyor.

Ancak akademiye göre, tapas kavramının İspanya'da uzun yıllara dayandığını belirtmek önemlidir; ancak kelimenin kendisi öyle değildir. Sözlükteki ilk tanım yalnızca 1939 yılına dayanmaktadır.

O zamanlar ülkenin her yerinde kullanılmıyordu; Endülüs terimi olarak kabul ediliyordu. İspanya'nın her yerinde kullanılmaya başlanması ise 1970'i buldu.

AYRICA OKUYUN: İspanya'da unutulmaz 11 yiyecek ve içecek deneyimi

Elbette tapa kelimesi İspanyolcada kapak anlamına da geliyor. Aslında, bu küçük lokmaların kökenine dair temel teorilerden biri, şarap ve bira kadehlerinin üzerinde kapak görevi görmeleridir.

Hikaye, 1500'lerin ortalarında El Escorial Manastırı'nın inşası sırasında Kral II. Philip dönemine dayanıyor. Efsaneye göre, hükümdara içki servisi yapan meyhaneciler, içine toz, kir ve böceklerin girmesini önlemek için şarap sürahilerini kalın bir dilim Serrano jambonla kaplarmış.

Benzer bir teoriye göre, Katolik hükümdarlar Ferdinand ve Isabella, Cadiz'e yaptıkları bir gezide, sineklerle dolu bir meyhanede mola vermişler. Kral, hancıdan şarap kadehini bir dilim şarapla kapatmasını istemiş. Hancı daha sonra sineklerin içeri girip "İşte tapasınız, Majesteleri" demesini engellemek için elindeki bir parça peyniri kadehlerin üzerine koymuş.

AYRICA OKUYUN: İspanya'da ücretsiz tapas nereden bulunur?

Kraliyetle de bağlantısı olan bir diğer hipotez ise, X. Alfonso (1252-1284) ile ilgilidir. Alfonso, geçirdiği bir hastalık nedeniyle alkolün etkilerini azaltmak için şarabının yanında küçük atıştırmalıklar istemeye başlamıştır. Bu nedenle, tüm Kastilya hanlarının sadece alkol ve az miktarda yiyecek servisi yapmasını emretmiştir.

Görünüşe göre bu, tebaasının öğle yemeğinde çok sarhoş olmasını ve öğleden sonraları çalışmaya devam edebilmesini engellemek için de bir amaçtı. Bu aynı zamanda, hancıların arabacıların çok sarhoş ayrılıp kaza yapmaması için içkilerini üstüne bir tabak yemek koyarak servis etmek zorunda kaldıklarını söyleyen bir başka tarihsel teoriyle de örtüşüyor. Şarap veya bira içmek için kapağı açmadan önce yemeklerini bitirmeleri gerektiği söyleniyor.

Diğer versiyonlar ise, kökeninin Sevilla'daki özel kulüplerde olabileceğini öne sürüyor. Zenginler, içkilerini çevredeki colmado'lardan (bakkallar) sipariş ediyor ve ardından bunları, toz girmesini önlemek için jambon, domuz filetosu veya peynir dilimleriyle kaplı bardaklarda getiriyorlardı. Bu da yine kapak teorisiyle örtüşüyor.

El Esmorzaret: Valensiya'nın kutsal atıştırmalık geleneği nedir?

Ancak tarihçi Néstor Luján, Aperitif Ritüeli: Avisillos, Siluetas y Tapas (1998) adlı kitabında tapas fikrinin aslında İspanya İç Savaşı sırasında yaşanan gıda kıtlığı sonucu ortaya çıktığını açıklıyor. Öğün aralarında küçük lokmalar yemenin açlığı bastırmak için yapıldığını belirtiyor.

Hikayenin hangi versiyonuna inanırsanız inanın, tapasların neredeyse her zaman bir içkiyle birlikte tüketildiği açıktır. İster başlangıçta bir kapak olarak, ister sarhoşluğu önlemenin bir yolu olarak, isterse de karne uygulaması sonucu olsun, tapasların İspanyol gastronomi ve yeme kültürünün ayrılmaz bir parçası olduğu açıktır.

Tapaslar dünya çapında bilinen ve sevilen bir lezzettir ve hem İspanyolların hem de burada yaşayan yabancıların sosyal yaşamlarının büyük bir parçasıdır, aynı zamanda bir turist olarak yaşamak isteyeceğiniz bir lezzet deneyimidir.

Ayrıca, el tapeo (tapas yeme) İspanyol içki kültürünü büyük ölçüde açıklar. İspanyollar, bir yandan bir şeyler atıştırmadan nadiren içki içerler; bu sayede mideleri doyar ve diğer Avrupa ülkelerindeki insanlar kadar sarhoş olmazlar.