Ukryta twarz obsesji na punkcie szczupłości: Czym jest jadłowstręt psychiczny, jakie są jego objawy? Jak zmniejszyć ryzyko wystąpienia jadłowstrętu psychicznego?
Obecnie coraz większe problemy z postrzeganiem własnego ciała, zwłaszcza wśród młodych ludzi, mogą osiągnąć rozmiary zagrażające zdrowiu. Media społecznościowe, stereotypowe standardy piękna i niekontrolowane nawyki żywieniowe mogą nieświadomie wciągać jednostki w niebezpieczne zaburzenia odżywiania. Jednym z takich zaburzeń jest jadłowstręt psychiczny, który ma poważne konsekwencje fizyczne i psychiczne. Czym więc jest jadłowstręt psychiczny? Co ją powoduje, jakie są jej objawy i jak można sobie z nią radzić? Oto szczegóły dotyczące tej choroby we wszystkich jej aspektach...
Anoreksja jest zaburzeniem odżywiania o podłożu psychologicznym, które występuje, gdy osoba odmawia jedzenia lub poważnie ogranicza jedzenie z powodu strachu przed przybraniem na wadze. Osoba czuje się otyła, niezależnie od tego, jak szczupła jest i stale działa z pragnieniem bycia szczuplejszą.
CO JEST PRZYCZYNĄ ANOREKSJI?Wiele czynników odgrywa rolę w pojawieniu się anoreksji. Oto najczęstsze przyczyny:
Czynniki psychologiczne:
Perfekcjonizm, niska samoocena, depresja i zaburzenia lękowe.
Presja społeczna:
Media, przemysł modowy i społeczne narzucanie ideału szczupłej sylwetki.
Wpływ rodziny:
Problemy z komunikacją w rodzinie, nadopiekuńczość lub krytycyzm ze strony rodziców.
Predyspozycje genetyczne:
Ryzyko jest wyższe u osób, w których rodzinie występowały zaburzenia odżywiania.
Urazy:
Negatywne doświadczenia, takie jak stres w okresie dojrzewania, znęcanie się i zastraszanie.
JAKIE SĄ OBJAWY ANOREKSJI?Objawy anoreksji objawiają się zarówno na poziomie fizycznym, jak i emocjonalnym. Główne oznaki, na które należy zwrócić uwagę, to:
1. Ekstremalna utrata wagi i niski wskaźnik masy ciała (BMI)
2. Unikanie jedzenia lub potajemne oczyszczanie (wymiotowanie)
3. Obsesyjne skupianie się na kaloriach
4. Ciągłe uczucie otyłości, zaburzone postrzeganie własnego ciała
5. Nie przesadzaj z ćwiczeniami
6. Nieregularne miesiączki lub ich brak (u kobiet)
7. Nadmierna wrażliwość na zimno, wypadanie włosów, sucha skóra
8. Obniżony nastrój, wycofanie społeczne
Anoreksja może zagrażać życiu, jeśli nie jest leczona. Jest to jednak stan, któremu można zapobiegać i który można opanować. Oto kilka kroków, które możesz podjąć, aby zmniejszyć ryzyko:
Zdrowa poprawa postrzegania ciała:
Już od najmłodszych lat należy wpajać dzieciom i młodzieży świadomość „różnorodności ciała”.
Wzmocnienie komunikacji w rodzinie:
Należy stworzyć wspierające i pełne zrozumienia środowisko domowe.
Zapewnienie edukacji medialnej:
Uświadomienie sobie, że kanony piękna są sztuczne, zwiększa pewność siebie.
Uzyskanie profesjonalnego wsparcia:
Wcześnie zauważone objawy można opanować dzięki wsparciu psychologa lub psychiatry.
Dołączanie do grup wsparcia:
Solidarność z innymi, którzy przeżyli podobne doświadczenia, może przyspieszyć proces zdrowienia.
Edukacja żywieniowa:
Zdrowe nawyki żywieniowe można wyrobić sobie korzystając ze wsparcia dietetyka.
Cumhuriyet
