Naukowcy ostrzegają przed ryzykiem związanym z modą na kąpiele lodowe: zachowaj szczególną ostrożność

Zanurzenie w zimnej wodzie to aktywność, która dzieli ludzi: jedni ją uwielbiają, a inni nienawidzą. Prawda jest jednak taka, że wiele osób praktykuje ją co tydzień, a nawet codziennie, przekonane o jej dobroczynnym wpływie na zdrowie psychiczne i fizyczne.

Nazywana również krioterapią, zanurzenie w zimnej wodzie może polegać na pływaniu na świeżym powietrzu – w jeziorach, rzekach lub oceanie – wzięciu zimnych pryszniców, a nawet zanurzeniu się w lodowatej kąpieli. Sportowcy od dawna stosują ją w celu zmniejszenia bólu mięśni i przyspieszenia regeneracji, spędzając około dziesięciu minut po wysiłku w zimnej wodzie o temperaturze około 10–15°C.

Ponadto, zanurzenie w zimnej wodzie było również stosowane w leczeniu objawów depresji, bólu i migren. Istnieje wiele relacji o tym, jak terapia zimną wodą zmieniała życie, leczyła złamane serca i pomagała ludziom przetrwać trudne chwile.

Chociaż wiele badań wykazało korzystny wpływ kąpieli lodowych na regenerację po wysiłku fizycznym, badanie z 2014 r. wykazało, że może to być efekt placebo.

Badania nad potencjalnymi korzyściami terapii zimną wodą i pływania na świeżym powietrzu są wciąż na wczesnym etapie i nie ma jeszcze danych naukowych, które by je potwierdzały.

W przypadku każdej aktywności, która rzekomo ma działanie terapeutyczne, minimalnym wymogiem jest to, aby „nie powodowała szkody”. Cóż, nie możemy tego powiedzieć o zimnej wodzie, która niesie ze sobą sporo zagrożeń.

W rzeczywistości wszystko wskazuje na to, że mniej znaczy więcej, jeśli chodzi o zanurzanie w zimnej wodzie. Innymi słowy, zanurzanie się w zimniejszej wodzie lub pozostawanie w niej dłużej nie jest dla Ciebie lepsze. Wręcz przeciwnie, może przynieść odwrotny skutek.

Jednym z mało znanych problemów związanych z zanurzeniem w zimnej wodzie jest tzw. uraz spowodowany zimnem bez zamarzania. Po wystawieniu na działanie zimna, normalne jest odczuwanie zimna lub drętwienia dłoni i stóp, a także mrowienia lub bólu po ogrzaniu. U większości osób objawy te są przejściowe, a normalne odczucia powracają w ciągu kilku minut. Jednak u osób z urazami spowodowanymi zimnem bez zamarzania, objawy te (ból, zaburzenia czucia i nadwrażliwość na zimno) mogą utrzymywać się w dotkniętych obszarach przez wiele lat z powodu uszkodzenia nerwów i naczyń krwionośnych.

Jest ona spowodowana długotrwałym narażeniem na zimno i wilgoć, na przykład w okopach wojennych, stąd jej przydomek „stopa okopowa”. Jednak nie tylko żołnierze są narażeni na tę przypadłość; ostatnio odnotowano również przypadki u osób śpiących na ulicy i uprawiających sporty wodne.

Kolejnym problemem jest to, że nie wiadomo, jaka temperatura jest zbyt niska w przypadku zanurzenia w zimnej wodzie i urazów spowodowanych zimnem, które nie powodują zamarzania. Istnieje również wiele różnic w reakcji naszych organizmów na schłodzenie. Na przykład osoby pochodzenia afrykańskiego i karaibskiego wydają się być bardziej podatne na urazy spowodowane zimnem, które nie powodują zamarzania, więc ryzyko narażenia na zimno różni się w zależności od osoby.

Jednakże zachęcający jest fakt, że badanie z 2020 r. przeprowadzone wśród osób pływających w zimnej wodzie wykazało, że chociaż mogą one mieć nadwrażliwość na zimno, nie wiązało się to z uszkodzeniem naczyń krwionośnych w skórze.

Jeśli zdecydujesz się na wypróbowanie terapii zimną wodą, oto kilka wskazówek, o których powinieneś pamiętać:

Niniejszy artykuł został opublikowany w serwisie The Conversation, organizacji non-profit, której celem jest dzielenie się pomysłami i wiedzą naukową z opinią publiczną. Artykuł ten jest przedrukowywany na licencji Creative Commons.