Covid-19 pięć lat później: wirus nadal istnieje, nawet jeśli go nie widzimy.

Trochę ponad pięć lat temu, w grudniu 2019 r., w chińskim Wuhan wykryto pierwsze przypadki nieznanego patogenu: SARS‑CoV‑2 . Od tego czasu połączenie szczepień i naturalnych infekcji stworzyło to, co immunolodzy nazywają „ murem odporności ”, barierę, która w dużym stopniu chroni nas przed ciężkimi przypadkami i śmiertelnością związaną z infekcją.

Wyobraźmy sobie duży plac szkolny, na którym w różnych porach roku wirusy układu oddechowego — takie jak grypa, RSV, a teraz także SARS-CoV- 2 — są widywane w grupach na przerwie. Różnica polega na tym, że ten ostatni wydaje się odcisnąć swoje piętno latem. Jak zawsze mówi mi mój prestiżowy przyjaciel wirusolog: „Wirusy, podobnie jak strażacy, nie depczą sobie po wężach”. Dlatego każdy wybiera swój własny czas . A SARS-CoV-2, wbrew wszelkiej intuicji, nie jest spowalniany przez wysokie temperatury: nadal replikuje się i łatwo przenosi nawet latem, dodatkowo napędzany przez wzmożone kontakty społeczne.

Sukces szczepionek jest paradoksalny: właśnie dlatego, że nasz układ odpornościowy jest chroniony, wirus Staje się niewidzialne, tworząc fałszywe poczucie, że niebezpieczeństwo minęło . Ale nadal tam jest, czając się za murem odporności . A ten mur nie jest taki sam dla wszystkich: podczas gdy zdrowi, immunokompetentni ludzie żyją spokojnie po drugiej stronie, inni widzą, że ich ochrona słabnie. Osoby starsze — z powodu immunosenescencji — z przewlekłymi chorobami, otyłością lub immunosupresją mogą zobaczyć, że ten mur traci cegły z czasem.

Dlatego tak ważne jest, aby nie tracić czujności. Regularne szczepienia osób z grupy ryzyka — takie jak w przypadku kampanii przeciw grypie — działają jak dawka przypominająca, przywracając ochronę i wzmacniając barierę tam, gdzie została osłabiona. Ciągłe pojawianie się wariantów — omeronu i podwariantów — niektóre zdolne do ominięcia części naszej pamięci immunologicznej , wzmacnia potrzebę aktualizowalnych szczepionek. Te dostosowane formuły nie tylko odbudowują barierę, ale także korygują „odcisk” pozostawiony przez pierwszą ekspozycję na wirusa, dzięki czemu nasza odporność staje się skuteczniejsza w walce z nowymi szczepami.

W tym scenariuszu nadzór epidemiologiczny odgrywa kluczową rolę . Monitorowanie ewolucji wirusa i jego krążenia, nie tylko w przypadku SARS-CoV-2, ale także innych patogenów układu oddechowego, pomaga przewidzieć możliwe „ucieczki” z bariery. Wczesne wykrycie umożliwia szybkie podanie dawek przypominających grupom narażonym, minimalizując ryzyko poważnych ognisk choroby.

Jednak media często przyczyniają się do zmęczenia szczepionkami. Sensacyjne nagłówki z chwytliwymi nazwami — „Omicron”, „Eris”, „Pirola” — wzniecają niepotrzebny niepokój . W rezultacie społeczeństwo, słysząc jeden alarm za drugim, przekonuje siebie, że COVID nie jest już poważny , a szczepionki są niepotrzebne — niebezpieczny błąd, gdy mur pęka u najbardziej narażonych.

Tutaj pojawia się niezastąpiona rola ekspertów i organów ochrony zdrowia. Ich komunikacja musi być jasna, prawdziwa i uzasadniona naukowo. Tylko w ten sposób można przeciwdziałać clickbaitowi i promować prawdziwe zrozumienie ryzyka. Każde zalecenie musi być wyjaśnione danymi: jakiej grupy ono dotyczy, jaki wariant krąży, jaką ochronę zapewnia szczepionka i kiedy planowane są nowe fale szczepień.

Na szczęście mamy teraz nowe technologie, takie jak mRNA, które są szybko adaptowalne . Ich zdolność do szybkiego przeprogramowania otwiera drzwi do ukierunkowanych szczepionek przeciwko nowo pojawiającym się wariantom. Pozwala to na projektowanie kampanii w każdym sezonie , które reagują na dominujący szczep, a tym samym dopasowują wzmocnienie i ochronę oraz zapobiegają zablokowaniu układu odpornościowego w pamięci oryginalnego wirusa.

Jeśli ten trend sezonowości letniej SARS-CoV-2 się potwierdzi, konieczne będzie również przemyślenie naszej strategii szczepień. Tradycyjna kampania jesienno-zimowa może nie być najlepszym czasem na szczepienie przeciwko COVID, jeśli szczyt zachorowań skonsoliduje się w cieplejszych miesiącach. W takim przypadku Konieczne będzie dokonanie oceny, czy rozdzielenie kampanii przeciwko grypie i COVID-19 może przynieść lepsze rezultaty. To eksperci ds. zdrowia publicznego muszą określić najbardziej odpowiedni czas na każdą szczepionkę , biorąc pod uwagę epidemiologię, logistykę, dostępność i dostawę dawek. Ważne jest, aby każdy wirus był zwalczany w momencie, gdy stwarza największe ryzyko dla populacji, z maksymalnymi gwarancjami ochrony.

Krótko mówiąc, pięć lat po pierwszym wybuchu w grudniu 2019 r. poważny COVID-19 nie jest już potworem, który zmienił nasze życie. Ale wirus nadal tam jest, na naszym podwórku, gotowy powrócić, jeśli damy mu szansę . Nasz mur istnieje, ale wymaga konserwacji. To oznacza:

• Należy prowadzić ukierunkowane, aktualizowane i cykliczne kampanie szczepień , zwłaszcza jeśli potwierdzi się letnie występowanie wirusa.
• Wzmocnić nadzór epidemiologiczny w celu wykrywania wariantów i przewidywania strategii.
• Komunikuj się szczerze, kieruj się wskazówkami ekspertów i autorytetów, unikaj paniki i wyjaśniaj powody podania każdej dawki.
• Należy pamiętać, że ochrona zbiorowa nie jest wieczna : należy ją wzmacniać, zwłaszcza w przypadku tych, którzy ze względu na wiek lub chorobę nie są w stanie sami jej budować.

Ten mur chroni nas wszystkich: to nie tylko kwestia indywidualna, ale wspólna odpowiedzialność. Ci, którzy mogą się chronić, muszą to zrobić, aby utrzymać wspólny blok. A tym najbardziej zagrożonym należy zagwarantować dostęp do szczepionek , które zapewnią im bezpieczeństwo. Dopiero wtedy, pięć lat później, będziemy mogli z przekonaniem powiedzieć, że nie straciliśmy lekcji wyciągniętych z pierwszej zimy 2019 roku.