80 procent risico – hoe genen en familie de obesitas bij kinderen controleren

Kinderen van zwaarlijvige moeders ontwikkelen vaak stofwisselingsstoornissen, zelfs als ze gezond eten. Een recente studie met muizen van de Universiteit van Bonn, gepubliceerd in het prestigieuze wetenschappelijke tijdschrift Nature , geeft nu aanwijzingen waarom dit zo is.

Volgens de studie worden bepaalde cellen in de lever van zwaarlijvige muizen tijdens de zwangerschap geherprogrammeerd. Dit resulteert in langdurige veranderingen in de stofwisseling van de nakomelingen. De onderzoekers konden aantonen dat de nakomelingen van zwaarlijvige moeders vaak kort na de geboorte een vette lever ontwikkelden, zelfs wanneer de nakomelingen een volledig normaal dieet volgden. Daarom denken de wetenschappers dat hun huidige bevindingen ook van toepassing kunnen zijn op mensen.

"Het wordt steeds duidelijker dat veel menselijke ziekten al heel vroeg in de ontwikkeling ontstaan", legt prof. dr. Elvira Mass van de Universiteit Bonn uit. "Onze studie is een van de weinige die gedetailleerd heeft kunnen ophelderen hoe dit proces verloopt." Deze studie bevestigt daarmee ook de fundamentele "erfelijke benadering van obesitas" en verwante ziekten.

Uwe Knop, geboren in 1972, is een gediplomeerd voedingsdeskundige, auteur en spreker voor lezingen bij beroepsverenigingen, bedrijven en medische opleidingen.

Talrijke eerdere studies hebben het verband "Dikke ouders produceren dikke kinderen" al bevestigd. Een relatief recente publicatie over dit onderwerp komt uit Israël: onderzoekers konden aantonen dat kinderen van ouders met overgewicht of obesitas een significant grotere kans hebben om zelf ook overgewicht of obesitas te hebben. Bijna 80 procent van de kinderen met twee ouders met overgewicht had ook overgewicht of obesitas.

Voor kinderen van ouders met een normaal gewicht was deze kans slechts 15 procent. De onderzoekers, wier studie in de zomer van 2024 werd gepubliceerd in het gerenommeerde medische tijdschrift JAMA, onderzochten bijna een half miljoen rekruten en hun ouders op 17-jarige leeftijd en vergeleken hun respectievelijke risico op overgewicht of obesitas. Ze vonden een sterke correlatie, of statistisch verband, tussen de BMI van de ouders op 17-jarige leeftijd en de BMI van hun kinderen op dezelfde leeftijd.

Hoewel correlatie niet automatisch causaliteit impliceert (het fundamentele probleem van voedings- en gewichtsonderzoek), bevestigen deze gegevens opnieuw duidelijk eerdere hypothesen. Het onderzoek werd uitgevoerd in Israël, maar de resultaten kunnen ook op andere landen worden toegepast.

Hoewel genen (het erfelijk materiaal) de belangrijkste rol spelen bij het bepalen van het lichaamsgewicht, behoren ook tal van andere leefstijlfactoren tot de 'smalle wetenschappelijke pool' van risicofactoren voor obesitas. Zo hebben kinderen bijvoorbeeld meer kans op overgewicht als ze opgroeien in een gezin met een laag gezinsinkomen, een laag opleidingsniveau , een migratieachtergrond of als één van de ouders zelf overgewicht heeft.

Meer hierover en welke kwesties relevant zijn in de context van kindervoeding en obesitas leest u hier . Nog meer relevante oorzaken van overgewicht en obesitas vindt u hier .

Het is relatief eenvoudig. Onthoud gewoon de 3V-regel – deze combineert de volgende drie krachtige principes: voorbeeld stellen, variatie en beschikbaarheid – en kan je eetgewoonten fundamenteel verbeteren. Dit artikel legt uit waarom deze 3V's de basis vormen voor een langdurig, gezond dieet voor je kinderen.

Dit artikel is afkomstig van de EXPERTS Circle – een netwerk van geselecteerde experts met diepgaande kennis en jarenlange ervaring. De inhoud is gebaseerd op individuele beoordelingen en is afgestemd op de huidige stand van de wetenschap en praktijk.