Üç haftada 3 taş verdim ve bu hayatımı tamamen değiştirdi... ancak dramatik kilo kaybının şok edici yan etkileri var, DONAL MACINTYRE açıklıyor

Toplumun en istenmeyen unsurlarını (İngiliz futbol holiganlarından Rus gangsterlere kadar) ifşa etmek için gizli göreve çıkan araştırmacı bir televizyon gazetecisi olarak kendimi oldukça kalın kafalı olarak görüyorum.

Neyse ki, Mail okuyucularının yakın zamanda başlattığım dramatik oruçla ilgili yaptıkları esprili yorumlar da cabası; 23 gün boyunca hiçbir şey yemedim ve sadece sade kahve ve su içtim.

Geçtiğimiz Çarşamba günü orucumu bitirdim ve Cumartesi günkü gazetede yazdığımda, bazı insanlar gerçekten bu kadar hızlı 41 pound (yaklaşık 19 kg) verip veremeyeceğimi sorguladılar. Hatta 'önce' ve 'sonra' fotoğrafları arasındaki farkların benim tarafımdan bir aldatmacadan kaynaklandığına dair öneriler bile vardı.

"Göbeğinizi içeri çekerek 15 kilo verebileceğinizi kim bilebilirdi ki?" diye espri yaptı biri, bir diğeri ise sadece "nefes alma diyetini" uyguladığımı söyleyerek espri yaptı.

İnsanların şüpheci olmalarını suçlamıyorum. Bu kadar kısa bir sürede kaybedilecek çok büyük bir kilo.

Arkadaşlarım iki kere baktı ve tanıdıklarım beni tanımadı. Ve kendim bile inanamadığım anlar oldu. Ama henüz kaslı olmadığımı veya buna yakın bir şey olmadığımı bilsem de, dönüşmüş bir adam gibi görünüyor ve hissediyorum, öyle ki kıyafetlerim artık üzerime olmuyor.

XXL kemerlerimde, üzerime tam oturmayan kot pantolonumu ve üç hafta önce düğmeleri merhamet için sarkan gömleklerimi tutmak için ekstra çentikler var ve artık rahatça bol duruyorlar. Ayakkabılarım da öyle. Kimin aklına gelirdi ki? Düz tabanlarım olduğunu her zaman biliyordum - ama şişman ayaklarım?

CBS Reality ve True Crime Channel için hazırladığım Killer Evidence belgesellerinin sadık izleyicileri, yıllardır giderek genişleyen bel çevremi görmezden geliyor.

Ancak beni bu kadar hafif görünce hoş bir sürpriz yaşayacak olsalar da, yapımcılar devamlılık sorunları yüzünden biraz hayal kırıklığına uğrayabilirler; zira şu anki serinin son dört bölümünü henüz çekmedim ve ilk altı bölüme göre belirgin şekilde daha zayıf olacağım.

Yine de, taze bir şekilde canlanmış, kendini beğenmiş bir sunucuya sahip olmaktan mutluluk duyacaklar. Özgüven, bir TV sunucusunun işinin çok büyük bir parçası ve benimkinin geri döndüğünü hissedebiliyorum - tıpkı kilo almamı görmezden gelmeye çalışırken, kendimi Pavarotti vücut şekline sahip biri için tasarlanmış siyah tişörtler ve ceketlerle gizlediğimde azaldığı gibi.

Cumartesi günü açıkladığım gibi, Noel'den kısa bir süre sonra kendimi aynada gördüğümde oruç tutmaya karar verdim - aşırı bir meydan okumaydı ama her zamankinden daha gerekli olduğunu hissettim. ŞİŞMANDIM - ve bunu inkar edemezdim.

İleri orta yaşta fazla kilolu olmanın beraberinde getirdiği bir görünmezlik var. Aynı şeyi hissediyoruz ama yanılmayın, insanlar bize farklı davranıyor veya daha kötüsü, bize karşı kayıtsız kalıyor.

Kamuoyunun gözü önünde biri olarak, bunu belki de çoğu kişiden daha fazla hissediyorum. Kariyerimin büyük bir kısmında, sık sık televizyona çıkmam, yabancıların yanıma gelip kendiliğinden sohbetler başlatması anlamına geliyordu. Ama sonra bunun giderek daha az gerçekleştiğini fark ettim.

Belki beni tanımadılar ya da belki de benim için utandılar. Sebebi ne olursa olsun, son birkaç haftadır tekrar tanındığımı fark ettim ve bunu oruca bağlıyorum.

Kolay değildi, ama beklediğim kadar zor da değildi. Toplamda 540 saat aç kaldım - yaklaşık 67 öğünü kaçırdım ve kim bilir kaç tane atıştırma fırsatım oldu. Ama keyfim yerinde olmasa ve bazen karnım ağrısa da hiç hasta hissetmedim.

En kötü zamanımda, o zor zamanları ara ara gelen bir akşamdan kalmaya benzetirdim; insanın sadece atlattığı ama günlük hayatına devam etmesini engellemeyen bir şey.

Çarşamba günü orucumu açtığım büyük bir bardak berrak tavuk suyu içtikten sonra, vücudumu daha geniş bir damak tadına uygun şekilde çalıştırmak için bol salata yiyorum.

Üç haftadan fazla bir süredir sadece sade kahve ve suyla besleniyorum ve henüz ağır yemeklerle baş edemiyorum. Hatta katı gıdaları vücuduma tekrar sokma konusunda dikkatli olmazsam hayatımı bile tehdit edebilir.

Normal beslenmeye dönmem, ilk başta oruç tutmaya başlamam kadar zaman alacak. Çorbalar ve püre haline getirilmiş sebzelerden sonra yumuşak peynirlere ve ardından füme somon ve tavuğa geçeceğim.

Çok arzuladığım T-bone bifteğimi yemem için iki hafta kadar daha beklemem gerekecek. Ama orucumla ilgili hiçbir pişmanlığım yok.

59. doğum günümde başladı ve şimdi kendime verebileceğim en büyük hediye olduğunu kabul ediyorum. Ücretsizdi, hiçbir tıbbi yan etkisi yoktu ve sonuç olarak hayata bakış açım daha pozitif ve neşeli.

Elbette, sağlık uzmanlarının gözetimi altındaydım, onlar olmadan böyle bir diyet gerçek sağlık riskleri yaratabilir.

Faydaları arasında bağırsak mikrobiyomumun yeniden ayarlanması da vardı. 23 gün boyunca hiçbir şey yemediğimde, sağlıklı bakterilerle yeniden çoğalması için olgunlaştı ve probiyotik alıyorum.

Hassas ruhlar bu paragrafı atlamak isteyebilirler ama... Ayrıca bağırsak hareketlerimi de not ediyorum. Orucun son 14 günü boyunca hiç yoktu ama şimdi geri döndüler - ve orada hiçbir şikayet yok.

Garip bir şekilde tırnaklarım ve saçlarım gözle görülür şekilde daha hızlı uzamaya başladı. Orucum boyunca tıbbi danışmanım olan Dr. Ash Kapoor, oruçtan sonra, haftalarca süren yoksunluktan sonra kaslarımızı yeniden inşa edebilmemiz ve vücudumuzu canlandırabilmemiz için normalden yaklaşık üç kat daha fazla insan büyüme hormonu ürettiğimizi açıkladı.

Diğer faydaları arasında daha fazla enerji ve odaklanma da yer aldı. Gevezelik ettiğim görevler tamamlandı ve uzun zamandır unuttuğum işler için çalışma alanımı düzenledim. Belki de en temel ve ilkel günlük alışkanlıklarım olan kahvaltı, öğle yemeği ve akşam yemeği yeme konusunda uygulayabildiğim kontrol, bana oruç öncesi verimsiz alışkanlıklarımdaki diğer zayıflıkları durdurmak için ahlaki bir güç verdi.

Devamını oku

Şimdi hedefim 13 buçuk taşlık hedefime ulaşmak - benim için sağlıklı ve sürdürülebilir olduğunu düşündüğüm bir ağırlık. Bu hedefe ulaşmak için kendime üç ay veriyorum.

Bu amaçla karbonhidratları minimumda tutacağım ve aralıklı oruç tutmayı deneyeceğim, hatta belki günde bir öğün, ya da bilinen adıyla 'OMAD' deneyeceğim.

Garip bir şekilde, bunu 23 günlük oruç düşüncesinden daha korkutucu buluyorum. Kilo alma krizimle başa çıkmak için sert önlemler almak kendi dramatik çekiciliğine sahipken, uzun vadeli yeme alışkanlıklarımı buna göre uyarlamak biraz sıkıcı görünüyor. Ancak kilomu korumak istiyorsam bunu bir alışkanlık haline getirmem gerektiğini biliyorum.

Bu arada, daha ince bel ölçülerime uyum sağlayacak yeni bir gardırop satın almam gerekiyor. XXL'den L'ye geçtim ve M ufukta hemen ötede. Ozempic veya benzeri bir ürünle aynı kazanımları elde etmem en az beş ayımı alırdı - mide bulantısı, kusma ve ishal gibi yan etkilere maruz kalma riskiyle.

Umarım benim için bu kadar dönüştürücü olan bu yolculuk başkalarına da değişimin bir zihniyet olduğunu bilmeleri için ilham verir. Kendinizi, sağlığınızı ve refahınızı birkaç hafta içinde yeniden icat edebilirsiniz ancak bu, kim olduğunuzu ve başlangıç ​​noktanızı kabul etmekle başlar. Öfkelenmeyin veya hayal kırıklığına uğramayın - bir plan yapın ve ona uymaya çalışın.

Herkes 23 günlük oruca devam edemeyebilir ama hepimiz kendi hedeflerimizi belirleyebilir ve biraz kararlılık ve özdenetimle olağanüstü sonuçlar elde edebiliriz.

Ayrıca ertelenmiş tatmin üzerinde çalışmanız gerekecek. Benim durumumda, bu hala bifteğimi beklediğim anlamına geliyor, ancak iki hafta içinde onu zevkle tadacağıma bahse girebilirsiniz!