Sessizce ağlayan nesil: kaygı, depresyon ve kendine zarar verme

Pandemi, yakın zamanda Barselona'nın Sitges kentinde düzenlenen Lundbeck seminerinden alınan verilere göre, genç İspanyolların ruh sağlığı üzerinde yıkıcı bir etki yarattı ve kaygı ve depresyon oranları 2016'dan bu yana iki katına çıktı . Ancak sebep benzersiz değil: koronavirüse ek olarak, sosyal medyanın aşırı kullanımı, siber zorbalık , uygunsuz içeriklere erken erişim, ders çalışma baskısı ve güvencesiz bir iş piyasasıyla ilgili belirsizlik ve beklenti eksikliği gibi diğer faktörler de bu artışı açıklıyor.

İspanyol Genel ve Aile Hekimleri Derneği'nden (SEMG) Dr. Lorenzo Armenteros tarafından ayrıntılı olarak açıklanan Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Gözlemevi'nden gelen veriler yıkıcı: gençlerin %60'ından fazlası geçen yıl kaygı veya depresif semptomlar yaşadığını bildiriyor . Ve intiharı düşünen insanların yüzdesi %55'e ulaşıyor. Tüm vakalarda kadınlar erkeklerden daha fazla etkileniyor.

İstenmeyen yalnızlık da endişe verici bir diğer konu olup, katılımcıların yüzde 35'ini, özellikle kadınları ve düşük gelirli kişileri etkiliyor.

Dr. Armenteros'a göre bu durumun nedenlerinden biri, bu hastaları tedavi edecek sağlık çalışanlarının eksikliğidir . "Klinik psikologlara erişim sınırlıdır ve bekleme listeleri genellikle altı ayı aşar," diye uyardı.

Onun bakış açısına göre, bu veriler kurumlar için bir uyarı niteliğindedir çünkü durum "kritiktir. Okullarda duygusal sorunların erken teşhisini iyileştirmek hayati önem taşımaktadır ve ergenler için ruh sağlığı hizmetleri güçlendirilmelidir."

Önemli gördüğü bir husus, aileler, okullar ve sağlık hizmetleri arasındaki iş birliğidir . Ayrıca duygusal refahın "kamu politikaları için bir öncelik" olarak teşvik edilmesi gerektiğini savundu. Gençlerin ruh sağlığına öncelik veren kamu politikalarıyla önleyici müdahaleler ve psikolojik destek uygulamak acildir.

Bahsedildiği gibi en çarpıcı bulgulardan biri, bu bozuklukların kızları ve genç kadınları çok daha fazla etkilemesidir. Asturias Merkez Üniversitesi Hastanesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Hastanesinin başkanı ve çocuk ve ergen psikiyatristi Dr. Elisa Seijoo'nun açıkladığı gibi, bunun nedeni üç faktöre dayanmaktadır: biyolojik, maruz kalma ve olgunlaşma.

" Ortalama başlangıç ​​yaşı 14-15'tir ," diye uyardı Madrid'deki Gregorio Marañón Hastanesi'ndeki Psikiyatri ve Ruh Sağlığı Enstitüsü müdürü ve Complutense Üniversitesi'nde Psikiyatri profesörü Dr. Celso Arango. İstenmeyen yalnızlığın ve 7/24 tacize izin veren sosyal medyanın etkisi, onun görüşüne göre, kendine zarar vermede artışa yol açan diğer önemli faktörlerdir. Ona göre, Psikiyatrinin geleceği, Birincil Bakım ile ilişkisini güçlendirmekte yatmaktadır.

Laia Rico bir ruh sağlığı hastasıydı. 15 yaşındayken "tükenmişlik, beni felç eden ve uyanık tutan çok derin bir üzüntü" yaşadıktan sonra teşhis kondu. Ancak ailesi onu tembel olarak gördü ve kaygı atakları başladı. Ebeveynlerinden yardım istedi ve bir psikologla görüşmeye başladı ancak aralarında hiçbir bağlantı yoktu. Durum, "canlı gibi bir şey hissetmeme" neden olan kendine zarar vermeye yol açtı.

Yeni bir psikolog her şeyi yoluna koyabildi. Çeşitli yanlış teşhisler ve tedavilerden sonra, yıllar sonra borderline kişilik bozukluğu olduğunu öğrendi. Şimdi, düzgün bir şekilde tedavi edilmiş, normal bir hayat yaşıyor, üniversitede psikoloji okuyor, olabildiğince sık seyahat ediyor ve istikrarlı bir ilişki içinde.

"Şu anda genç olmak zor. Toplum bizden çok şey talep ediyor ve biz de buna imkansız standartlarla kendi taleplerimizi eklemeliyiz," diye uyardı. Ve çocuklarında garip davranışlar fark etmeye başlayan ebeveynlere bir tavsiye olarak, "dinlemelerini ve başka bir güvenli alan olmalarını" tavsiye etti.

Pandemi, yakın zamanda Barselona'nın Sitges kentinde düzenlenen Lundbeck seminerinden alınan verilere göre, genç İspanyolların ruh sağlığı üzerinde yıkıcı bir etki yarattı ve kaygı ve depresyon oranları 2016'dan bu yana iki katına çıktı . Ancak sebep benzersiz değil: koronavirüse ek olarak, sosyal medyanın aşırı kullanımı, siber zorbalık , uygunsuz içeriklere erken erişim, ders çalışma baskısı ve güvencesiz bir iş piyasasıyla ilgili belirsizlik ve beklenti eksikliği gibi diğer faktörler de bu artışı açıklıyor.