İspanya'da en sık görülen sekizinci kanser türü bu şekilde teşhis ediliyor ve tedavi ediliyor. 2025 yılında yaklaşık 10 bin yeni vaka daha eklenecek.

İspanya Tıbbi Onkoloji Derneği'nin ( SEOM ) 19 Haziran Perşembe günü Dünya Böbrek Kanseri Günü dolayısıyla yayınladığı verilere göre, İspanya'da böbrek kanseri sekizinci en yaygın kanser türü olup, 2025 yılında tahmini 9.774 yeni vaka ve 2023 yılında 2.245 ölüm bekleniyor.

Günümüzde en sık tanı şekli asemptomatik hastalarda başka nedenlerle yapılan görüntüleme çalışmaları sırasında tesadüfen saptanan bulgular olup, bu sayede hastalığın erken tanısı ve dolayısıyla prognozunun iyileşmesi sağlanmıştır.

On beş yıl önce, sadece cerrahi veya sadece interferon ile tedavi edilen ileri renal hücreli karsinomlu (RCC) hastalar 5-7 aylık medyan sağ kalım sürelerine ulaşıyordu. Günümüzde, hedefli ilaçların veya immünoterapinin terapötik dizilimi, iyi yaşam kalitesini korurken sağ kalım oranlarının 40 ayı geçmesine olanak sağlıyor.

Ayrıca, anti-PD1 monoklonal antikoru olan pembrolizumab , adjuvan ortamda genel sağ kalımdaki faydasını pekiştirmiş ve nefrektomi sonrası orta/yüksek nüks riski olan hastalarda etkili bir strateji olarak konumlanmıştır.

Terapötik dizileme

Rutin klinik uygulamada, ileri böbrek hücreli karsinomu olan hastalar genellikle hastalık seyri boyunca, iyi bir yaşam kalitesini korurken sağ kalımı uzatmayı amaçlayan bir dizi tedavi alırlar. Standart stratejiler kullanılarak, belirli popülasyonlarda 40 ayın üzerinde medyan sağ kalım oranları elde edilir.

Birinci basamak tedavide, tedavi seçimi onaylı tedavilerin mevcudiyetine, hastanın prognostik grubuna (IMDC gibi kriterlere göre) ve eşlik eden hastalıklara dayanmalıdır . Genel olarak, tirozin kinaz inhibitörleri (TKI'ler) ve immünoterapi kombinasyonları, TKI monoterapisine kıyasla yanıt oranları, progresyonsuz sağkalım (PFS) ve genel sağkalım (OS) açısından faydalar göstermiştir. İkinci basamak tedavi, öncelikle birinci basamak tedavide alınan tedavi tarafından belirlenecektir.

Gelecekteki temel zorluklar arasında immünoterapi, TKI'ler ve HIF-2 inhibitörlerinin diziliminin optimize edilmesi ve daha etkili ve kişiselleştirilmiş stratejilere olanak tanıyan öngörücü biyobelirteçlerin belirlenmesi yer alıyor.