Pomiędzy piłami łańcuchowymi i napadami złości Trump i Musk obdarowują Chiny wyścigiem kosmicznym.

W Boże Narodzenie 2008 roku Elon Musk był na skraju załamania nerwowego: jego konto bankowe było pokryte pajęczynami, a jego firmy — rakiety i samochody elektryczne — wciąż nie wystartowały. Ale wtedy odebrał telefon, który sprawił, że zadrżał: „Nie mogłem nawet utrzymać telefonu. Po prostu wykrzyknąłem: 'Kocham was, chłopaki!'” To była NASA, która właśnie uratowała go przed bankructwem dzięki publicznemu kontraktowi o wartości 1,6 miliarda dolarów na wykonanie dwunastu lotów w obie strony na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS). W tym samym momencie Musk zmienił hasło do swojego komputera na „ilovenasa” (kocham NASA). Prawie dwie dekady później Stany Zjednoczone są całkowicie zależne od SpaceX, firmy, która otrzymała ten kontrakt, który naraziłby na ryzyko 22 miliardy dolarów publicznych pieniędzy, gdyby zerwała z administracją.

Stany Zjednoczone nie mają żadnej realnej ani bezpośredniej alternatywy dla kontraktów Muska na dostęp orbitalny dla obrony , rotację astronautów na ISS, plany dotarcia na Księżyc lub wystrzelenie satelitów naukowych i misji planetarnych. Byłaby to katastrofa ekonomiczna i geostrategiczna: wzajemna zależność między firmą a krajem jest tak duża, że ​​nikt nie wierzy, że kiedykolwiek uda się ją zerwać, pomimo ostrej wymiany zdań między Muskiem a Donaldem Trumpem w ten czwartek. Prezydent zapewnił, że zaoszczędzi miliardy, jeśli anuluje kontrakty z Muskiem, a Musk odpowiedział, że SpaceX natychmiast wycofa swoje statki Dragon ze służby, jedyny sposób dla Stanów Zjednoczonych na umieszczenie ludzi w kosmosie (kontrakt o wartości 5 miliardów dolarów). Jedyną próbą konkurencji na tym polu był Starliner Boeinga, który miał awarię podczas swojego debiutanckiego lotu i pozostawił dwóch astronautów uwięzionych tam na miesiące .

Firma rakietowa południowoafrykańskiego magnata jest tak strategiczna, że ​​Steve Bannon — który był również ulubionym doradcą Trumpa aż do jego upadku — poprosił prezydenta o „skonfiskowanie SpaceX”. Pełnoprawne wywłaszczenie chavistowskie, na co Musk odpowiedział : „Bannon jest upośledzonym komunistą”. Ale pomijając popcorn, który jedliśmy oglądając teatralne walki na terytorium MAGA , Musk musiał po chwili odłączyć wtyczkę: „Okej, nie wycofamy kapsuły Dragon”. Magnat opublikował to sprostowanie na swojej sieci społecznościowej w odpowiedzi anonimowemu użytkownikowi z niewielką liczbą obserwujących , co oddaje prawdziwy rozmiar blefu. Ale niestabilna sytuacja po tym sporze między liderami populistycznej prawicy ma wyraźnego zwycięzcę: Chiny.

Wyścig kosmiczny między tymi dwoma mocarstwami ma podobne znaczenie do wyścigu z czasów zimnej wojny, ale jest jedna zasadnicza różnica: USA wciąż stawiają sobie przeszkody. Kennedy powiedział, że wybrali lot na Księżyc, ponieważ było to trudne; Trump teraz upiera się, że utrudnia to. Proponowany przez Biały Dom budżet dla NASA zaczyna się od wyraźnego stwierdzenia, że ​​koncentruje się „na pokonaniu Chin w podboju Księżyca i umieszczeniu pierwszego człowieka na Marsie”. Ten budżet — o który trzeba będzie walczyć w izbach ustawodawczych — dodaje 7 miliardów dolarów na dotarcie do satelity, ale oznacza 25% cięcia w kasie agencji, która będzie musiała zwolnić tysiące pracowników. Jest to najmniejszy budżet amerykańskiej agencji kosmicznej od 1961 roku , kiedy wyścig miał się rozpocząć. Fakt ten pozwolił Muskowi chwalić się , że przychody SpaceX przekraczają obecnie całkowity budżet NASA. Od „kocham cię” (po uratowaniu mu życia) do protekcjonalności.

Ale nawet przed czwartkową kłótnią na Twitterze, Musk i Trump rozwijali czerwony dywan dla Chin w kosmosie. Azjatyckie mocarstwo kontynuuje swój stały i nieomylny marsz, zmierzając w kierunku lądowania taikonautów na Księżycu przed 2030 rokiem, być może w 2029 roku. NASA wciąż przesuwa datę przybycia astronautów na satelitę, która w optymistycznym scenariuszu byłaby w 2028 roku (chociaż nadal sprzedają 2027 rok). Ale statek kosmiczny, który ma ich przenosić, Starship Muska, miał już trzy rozczarowujące eksplozje podczas lotów testowych. „NASA jest w tarapatach”, mówią insiderzy . „Budżet jest katastrofalny dla amerykańskiego przywództwa w nauce”, mówi jeden z weteranów agencji . „Na papierze wygrywamy”, mówi były szef agencji , „w misjach robotycznych i w postępach w kierunku bazy księżycowej, wygrywają Chińczycy”.

Do tego wszystkiego dochodzi czynnik ludzki: prezydent Trump odrzucił nominację Jareda Isaacmana na stanowisko szefa NASA dokładnie tego samego dnia, w którym Musk zerwał stosunki z jego administracją, 30 maja. Wielu analityków wskazuje, że tylko Isaacman, przyjaciel i klient Muska , mógł powstrzymać niepotrzebne grożenie toporem w debacie budżetowej w izbie i skierować podupadłą NASA w stronę jej celu, jakim jest pokonanie Chińczyków w wyścigu na Księżyc i Marsa. Po upadku Isaacmana (który miał poparcie Demokratów i Republikanów) agencja kosmiczna zgromadziła miesiące i miesiące bez nikogo u steru, akurat wtedy, gdy najbardziej potrzebuje sternika, który wie, jak poruszać się po tych niespokojnych wodach. Chińczycy nadal lądują — i wracają — sondami robotycznymi na księżycowej glebie i już planują zbieranie próbek na Marsie. Tymczasem od 1972 r. USA wylądowały na Księżycu tylko jedną małą prywatną sondę , a Trump odwołuje misje robotów na Marsa, najlepszy trening przed odważeniem się na załogę ludzką. Trump i Musk, między uszczypliwościami i sprzeczkami, poważnie zachwiali amerykańskim przywództwem w nowym wyścigu kosmicznym, który toczą przeciwko chińskiemu programowi, który był tak stabilny, jak i udany do tej pory.