Wybierz język

Polish

Down Icon

Wybierz kraj

Italy

Down Icon

Lekarze szpitalni: jak ryzykują pominięcie w nominacjach regionalnych i uniwersyteckich

Lekarze szpitalni: jak ryzykują pominięcie w nominacjach regionalnych i uniwersyteckich

Powierzanie stanowisk dyrektorów szpitali profesorom uniwersyteckim jest powszechną praktyką mającą we Włoszech długą historię. W wielu przypadkach profesorowie uniwersyteccy, zwłaszcza profesorowie mianowani, adiunkci i profesorowie nadzwyczajni, odpowiadają za cały oddział lub specjalistyczną służbę diagnostyczno-terapeutyczną w szpitalu.

W przeszłości praktykę tę regulowały szczegółowe umowy między szpitalem a uniwersytetem, które przewidywały podział zadań i odpowiedzialności między wykładowcami a starszymi lekarzami. Przykładowo Dekret Ustawodawczy nr 129 przewidywał przyznanie kwalifikacji dyrektorów szpitali profesorom uniwersyteckim, gdyż to oni odpowiadają za wydziały.

Sytuacja ta obecnie ulega zmianie, a coraz większą uwagę zwraca się na rolę profesorów uniwersyteckich w opiece zdrowotnej. Umowy między uniwersytetami i szpitalami są coraz częściej ukierunkowane na promowanie współpracy i synergii między tymi dwiema instytucjami w celu poprawy jakości opieki i kształcenia lekarzy.

Niedawno władze regionu Lombardia podjęły inicjatywę, która ma umożliwić wybór dyrektorów uniwersytetów bezpośrednio przez region, a nie tylko przez uniwersytety.

To propozycja radnego ds. opieki społecznej Bertolaso ​​dotycząca zmiany kryteriów mianowania w szpitalach, które zawarły umowy. Przedstawiony projekt protokołu przewiduje, że powołanie nowych dyrektorów departamentów nastąpi wyłącznie po porozumieniu między Regionem a Uniwersytetem, a nie - jak dotychczas - automatycznie, za zgodą dyrektorów szpitali. Najwyższa kadra zarządzająca Palazzo Lombardia zamierza również podjąć decyzję, gdzie wysłać nowych lekarzy pierwszego kontaktu: czy do większych i bardziej renomowanych szpitali, czy do mniejszych i mniej atrakcyjnych, które z tego powodu są słabiej wyposażone pod względem kadrowym. Już w kwietniu Mario Melazzini, dyrektor generalny ds. opieki społecznej regionu, ostrzegał firmy, że nowe umowy o powierzeniu funkcji opieki zdrowotnej personelowi uniwersytetów nie zostaną zatwierdzone, dopóki nie zostanie ustalone na nowo porozumienie między regionem Lombardii a uniwersytetami w Lombardii, na terenie których znajdują się wydziały medycyny i chirurgii. Protokół, zgodnie z którym lombardzka służba zdrowia chce sprawować nadzór nad tymi decyzjami, a także móc kierować lekarzy pierwszego kontaktu do placówek uznanych za najbardziej odpowiednie.

Związki zawodowe lekarzy (Anaao, Cimo, Acoi) interweniowały w tej operacji, która rozprzestrzenia się także na inne regiony, aby chronić rolę lekarzy szpitalnych zagrożoną przez tzw. „klinikalizację” struktur szpitalnych. Zwrócili się do Ministerstwa Zdrowia i Konferencji Regionów o pilną interwencję.

Zarządzanie „primariatami” coraz częściej powierzane jest profesorom uniwersyteckim mianowanym przez rektora, a obecnie także przez region. Pracownicy służby zdrowia, którzy nie muszą zdawać egzaminu kwalifikacyjnego, jak to jest wymagane od pracowników szpitali, mimo że personel medyczny składa się głównie, jeśli nie wyłącznie, z personelu szpitalnego.

W czasach szczególnego kryzysu dla lekarzy szpitalnych, zmuszonych do pracy w niedopuszczalnych warunkach i zmagających się z poważnymi niedoborami kadrowymi, niedopuszczalne jest, jak twierdzą związki zawodowe, dodawanie kolejnych przyczyn spadku motywacji, co będzie coraz bardziej odsuwać pracowników służby zdrowia od NHS. Demotywacje związane z marginalizacją w „rezerwacie” ubogich i dla ubogich NHS, pozostawiając innym „luksus” szkolenia, nauczania i pomocy w wysoce wyspecjalizowanych sektorach.

Należy wyraźnie i przejrzyście określić wyposażenie strukturalne i organizację niezbędne do nauczania i badań, aby uniknąć rozpraszania podstawowych zasobów na tysiące obszarów i stworzyć rzeczywistą współpracę między uniwersytetami i szpitalami, zgodnie z funkcjami i rolami każdego z nich, dając początek szpitalom uniwersyteckim w celu zagwarantowania wysokiej jakości kształcenia lekarzy specjalistów. Nagle pracownicy szpitala nie tylko tracą jakiekolwiek możliwości rozwoju zawodowego, ale muszą również wziąć na siebie odpowiedzialność zapewnienia praktycznego szkolenia specjalistom przydzielonym do danego oddziału. Nie otrzymując jednak żadnego dodatkowego wynagrodzenia ani uznania zawodowego.

Wiadomości i spostrzeżenia na temat wydarzeń politycznych, gospodarczych i finansowych.

Zapisać się
ilsole24ore

ilsole24ore

Podobne wiadomości

Wszystkie wiadomości
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow