Ulgi podatkowe dla osób niepełnosprawnych są kluczowe dla niektórych Kanadyjczyków. Jednak ubieganie się o nie może kosztować tysiące

Kiedy Kathy Meyers dowiedziała się, że może odzyskać pieniądze od Kanadyjskiej Agencji Podatkowej (CRA) w ramach ulgi podatkowej dla osób niepełnosprawnych, była podekscytowana — ale wizja wypełniania formularzy razem z lekarzem wydawała się kolejnym obciążeniem w jej i tak już wypełnionych obowiązkami dniach.

Meyers, mieszkanka Port Coquitlam w Kolumbii Brytyjskiej, cierpi na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Jej stan jest poważny — nawet po ileostomii i usunięciu okrężnicy, często odwiedza szpital przez miesiące i jest na stałej niepełnosprawności, ponieważ nie jest w stanie pracować.

Kiedy więc mój znajomy polecił im firmę True North Disability Services, która zajęła się wnioskami o ulgę podatkową z tytułu niepełnosprawności (DTC) dla Meyers i jej 14-letniego syna, poczułem, że to idealne rozwiązanie.

Jej mąż, który również jest niepełnosprawny, planuje złożyć wniosek samodzielnie, po tym jak jego lekarz odmówił współpracy z firmą zajmującą się obroną praw osób niepełnosprawnych.

Minął już ponad rok odkąd po raz pierwszy zatrudniła True North, a Meyers wciąż czeka na wynik swojego wniosku. Jednak za pomyślny powrót jej syna, firma wystawiła rodzinie rachunek na ponad 7600 dolarów — 20 procent pieniędzy otrzymanych od CRA plus GST.

Według danych CRA z 2018 r . firmy te pobierają od klientów opłaty prowizyjne w wysokości od 15 do 40 procent za swoje usługi.

To pieniądze, które Meyers uważa za bardzo przydatne dla jej rodziny o niskich dochodach, ponieważ fundusze, które otrzymali od CRA, jak dotąd zostały wydane na rachunki i długi. Dochodzą do tego jeszcze dwie opłaty w wysokości 150 dolarów, które wciąż jest winna swojemu lekarzowi, który był odpowiedzialny za wypełnienie wszystkich oprócz dwóch z 16-stronicowych formularzy DTC zarówno dla Meyers, jak i dla jej syna.

Meyers mówi, że żałuje skorzystania z usług firmy DTC — zwłaszcza teraz, gdy wie, że istnieją bezpłatne alternatywy .

„To było bardzo stresujące i finansowo bardzo trudne” – powiedział Meyers.

„Myślę, że nadużywają osób, które potrzebują tej ulgi podatkowej dla osób niepełnosprawnych, ponieważ pobierają tak dużą część ulgi”.

CRA szacuje, że liczba wniosków o DTC wzrośnie trzykrotnie w ciągu najbliższych pięciu, sześciu lat, gdyż jest to główny warunek otrzymania nowego miesięcznego zasiłku dla niepełnosprawnych w wysokości 200 dolarów, którego wypłata rozpocznie się w lipcu .

Nadal jednak świadomość bezpłatnej lub tańszej pomocy jest ograniczona — wiele osób zwraca się do True North i innych firm zajmujących się doradztwem DTC, które oferują uproszczenie procesu składania wniosków za określony procent od zwrotu.

Firmy DTC twierdzą, że ich opłaty — pobierane wyłącznie w przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosków — są kluczowe dla finansowania wsparcia przy składaniu wniosków DTC, a także dla wspierania ich działań na rzecz klientów w kontaktach z CRA i personelem medycznym.

Oprócz organizacji non-profit i innych grup oferujących bezpłatną pomoc, istnieją inne usługi pobierające stałą opłatę, zazwyczaj kilkaset dolarów.

Była parlamentarzystka Carla Qualtrough, która w czasie pełnienia funkcji ministra zatrudnienia, rozwoju siły roboczej i integracji osób niepełnosprawnych zabiegała o utworzenie kanadyjskiego zasiłku dla osób niepełnosprawnych, krytycznie odnosi się do systemu składania wniosków DTC i firm czerpiących zyski z pieniędzy przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych.

Mówi, że informacja o tym, z czym zmaga się rodzina Meyersów, łamie jej serce.

„Mam wrażenie, że ludzie są wykorzystywani” – powiedziała.

„To dla mnie naprawdę frustrujące, ponieważ cały sens tych świadczeń polega na redukcji ubóstwa, pomaganiu ludziom płacić za rzeczy, których rozpaczliwie potrzebują, a potem obciąża się ich tysiącami i tysiącami dolarów”.

Rząd federalny próbował ograniczyć opłaty do 100 USD — ale nakaz wydany przez Sąd Najwyższy Kolumbii Brytyjskiej w 2021 r. wstrzymał ten proces po wniesieniu przez True North i jego współzałożyciela Shane’a Nercessiana sprzeciwu prawnego. Rozprawa została zaplanowana na lipiec 2026 r.

Firmy DTC opierają się na opłatach

Kiedy CBC skontaktowało się z nim telefonicznie i e-mailem, Nercessian odrzucił prośby o wywiad. Orzeczenie nakazowe z 2021 r. opisało argument Nercessiana przeciwko ograniczeniu opłat.

„Pan Nercessian zeznaje, że maksymalny limit opłaty w wysokości 100 USD określony w rozporządzeniu obejmowałby jedynie podstawowe wprowadzanie i przetwarzanie danych, pozostawiając niewiele lub wcale miejsca na pomoc w kwestiach związanych z kwalifikowalnością, orędownictwem w imieniu klienta … i współpracą z certyfikującym pracownikiem służby zdrowia oraz innymi powiązanymi usługami” – czytamy w orzeczeniu.

„W rezultacie większość, jeśli nie wszystkie, firmy DTC zostaną wyparte z rynku, ponieważ świadczenie wielu usług DTC nie będzie już opłacalne”.

Orzeczenie zawiera również przegląd usług świadczonych klientom przez True North, w tym 10-letnią ocenę podatkową, wyjaśnienie kryteriów aplikacji i kwalifikowalności specjalistom medycznym oraz składanie sprzeciwów, jeśli klienci zostaną „niesłusznie odrzuceni”.

W wiadomości e-mail do CBC Nercessian napisał, że True North jest częścią Disability Tax Fairness Alliance i odegrał „kluczową rolę” w ujawnieniu problemu odmowy przyznania świadczeń osobom chorym na cukrzycę zależną od insuliny.

Niektórzy byli klienci mówią, że są wdzięczni True North za pomoc w składaniu wniosków, np. Kathy Johnson, mieszkanka Blue River w Kolumbii Brytyjskiej

Około 1900 dolarów z ponad 9000 dolarów, które otrzymała z DTC, trafiło do True North. Chociaż Johnson nie wiedziała o bezpłatnych opcjach przed złożeniem wniosku, nie czuła, że ​​ma czas i energię, aby zrobić to sama — i mówi, że poleciłaby True North innym.

„Naprawdę niczego nie żałuję” – powiedziała.

Inni żałują, jak Leanne King, która ma cukrzycę i wielotorbielowatość nerek. Mówi, że prawdopodobnie nie wydałaby 3850 dolarów w True North, gdyby wiedziała, że ​​istnieją alternatywy.

„Po prostu nie byłam w stanie w tamtym czasie zarządzać wszystkim, co oni robili” – powiedziała. „Uważam, że to dużo [pieniędzy] i uważam, że to trochę drapieżne, ponieważ mają do czynienia z ludźmi, którzy są chorzy”.

Eksperci medyczni wzywają do usprawnienia aplikacji

Kanadyjskie Stowarzyszenie Medyczne, Lekarze Kolumbii Brytyjskiej i rzecznicy osób niepełnosprawnych należą do grona osób wzywających do uproszczenia procesu DTC, aby zmniejszyć obciążenia zarówno personelu medycznego, jak i osób niepełnosprawnych.

Dr Charlene Lui, prezes Doctors of BC, mówi, że czasochłonne formularze powodują „znaczny niepokój moralny u wszystkich lekarzy”, ponieważ odbierają je pacjentom, którzy i tak mają ograniczony dostęp do lekarzy.

„W idealnym przypadku formularz powinien być skrócony, łatwiejszy do wypełnienia i osadzony w zapisie elektronicznym” – powiedział Lui.

CRA twierdzi, że „znacznie przebudowało” proces składania wniosków, digitalizując go w 2023 r., co wywołały obawy w branży medycznej. Na pytanie, czy może usprawnić go jeszcze bardziej, korzystając z sugestii Lui — takich jak akceptowanie zaświadczeń lekarskich lub formularzy zgodnych z istniejącymi plikami — CRA odpowiedziało, że jest związane przepisami.

„CRA kontynuuje działania mające na celu zwiększenie dostępności DTC, zgodnie z zaleceniami [Komisji Doradczej ds. Niepełnosprawności], aby zapewnić osobom niepełnosprawnym dostęp do kredytu bez obciążeń finansowych” – czytamy w oświadczeniu.

Minister pracy i rodziny Patty Hajdu nie była dostępna do wywiadu, a jej biuro nie odpowiedziało na konkretne pytania CBC. Ministerstwo poinformowało, że Kanada finansuje 23,5 mln USD dla sześciu organizacji non-profit dla osób niepełnosprawnych , aby pomóc ludziom uzyskać bezpłatny dostęp do świadczeń, w tym DTC, oraz 243 mln USD, aby wyeliminować opłaty własne dla dostawców usług medycznych za wypełnianie formularzy DTC.

„Rząd Kanady zobowiązał się do dalszego przeglądu i reformy procesu ubiegania się o ulgę podatkową dla osób niepełnosprawnych” – podało ministerstwo w oświadczeniu.

Według Qualtrough problem leży w braku spójnego podejścia do wsparcia osób niepełnosprawnych w Kanadzie. W idealnym przypadku, jak twierdzi, ludzie powinni móc przejść jednoetapowy proces, aby uzyskać dostęp do wszystkich prowincjonalnych i federalnych programów świadczeń dla osób niepełnosprawnych.

„Prosimy analityków podatkowych o podjęcie decyzji i pełnienie funkcji strażników tych naprawdę ważnych świadczeń socjalnych, ale to po prostu nie jest właściwe rozwiązanie” – powiedziała.