Jestem zdrowy i aktywny, ale nie mogę przestać chodzić do toalety. Czy leki, które biorę, spowodują u mnie demencję? DR MARTIN SCURR odpowiada
Opublikowano: | Zaktualizowano:
Jestem zdrowym, aktywnym 70-latkiem, ale od trzech lat codziennie biorę tolterodynę, aby leczyć nadreaktywny pęcherz. Przeczytałem, że jest ona powiązana z demencją. Czy powinienem się martwić?
Anne Birch, Oxfordshire.
Dr Martin Scurr odpowiada: Ma Pan rację, istnieją obawy, że wiele różnych rodzajów leków ma tzw. działanie antycholinergiczne, co oznacza, że blokują działanie chemicznego przekaźnika w mózgu, zwanego acetylocholiną.
Substancja ta jest ważna m.in. dla zachowania pamięci i koncentracji.
Każde zmniejszenie acetylocholiny może wpłynąć na sposób, w jaki zachowują się komórki nerwowe w mózgu – stąd obawy, czy długotrwałe stosowanie takich leków może zwiększyć ryzyko demencji. Oprócz leków przepisywanych na problemy z pęcherzem i nietrzymanie moczu, niektóre leki przeciwhistaminowe mają działanie antycholinergiczne – podobnie jak niektóre leki przeciwdepresyjne (takie jak amitryptylina).
Badania wskazują, że ryzyko pojawia się w przypadku długotrwałego stosowania tych leków – trwającego dłużej niż trzy lata.
Moim pacjentkom polecam globulki dopochwowe zawierające estrogen (Vagifem) – nawet tym, które są już po menopauzie – ponieważ są one skuteczne w łagodzeniu problemów z oddawaniem moczu. Wierzę, że takie podejście uwolni Cię również od objawów, bez konieczności dalszego przyjmowania tolterodyny.
W przypadku problemów z pęcherzem, które nie budzą obaw, można stosować inne leki
Mam chorobę zwyrodnieniową stawów w lewym kolanie i wkrótce będę potrzebował wymiany stawu. Ale mam alergię na nikiel i kobalt, które, jak wiem, są używane w implantach. Czy istnieje alternatywa?
Carol Lewis, Exeter.
Dr Martin Scurr odpowiada: Pacjenci ze stwierdzoną alergią na nikiel lub kobalt rzeczywiście powinni unikać standardowych implantów ortopedycznych ze stopu kobaltu i chromu, stosowanych w przypadku wymiany stawów.
Tego typu implanty mogą uwalniać cząsteczki metalu lub jony do organizmu. U niektórych osób może to powodować opóźnioną reakcję nadwrażliwości, taką jak wysypki skórne lub słabe gojenie się ran.
Podobnie jest z pewną biżuterią zawierającą te metale, która u niektórych osób wywołuje reakcję przypominającą egzemę.
Ale metale te nie tylko wywołują reakcje na skórze – w przypadku wymiany stawów mogą wywołać reakcję tkanek głębokich u wrażliwych osób.
Na przykład, jeśli w kolanie zostanie zastosowany metalowy implant, uwalniane przez niego cząsteczki mogą wywołać reakcje immunologiczne, które mogą powodować obrzęk i obumieranie tkanek. Z kolei te reakcje mogą prowadzić do niepowodzenia implantu i konieczności przeprowadzenia operacji rewizyjnej.
Pacjenci z potwierdzoną alergią na nikiel lub kobalt powinni unikać standardowych implantów ortopedycznych ze stopu kobaltu i chromu
Choć należy podkreślić, że standardowe implanty wykonane z tych metali są dobrze tolerowane przez większość pacjentów, jeśli występuje niewyjaśniony ból, obrzęk lub poluzowanie implantu – przy braku infekcji lub innego wyjaśnienia – wówczas za przyczynę można uznać reakcję alergiczną.
Pacjenci są rutynowo pytani z wyprzedzeniem, czy mają alergię na stosowane metale, a dostępne są implanty hipoalergiczne (lub wolne od alergenów). Zazwyczaj są one wykonane z tytanu lub materiałów ceramicznych.
Zalecam omówienie tej kwestii ze swoim specjalistą i ewentualne zasięgnięcie aktualnej opinii alergologa, zanim ortopeda podejmie decyzję, który staw zastosować w Twoim przypadku.
Twój specjalista może również zaproponować implanty pokryte azotkiem (metalowe, ale ze specjalną powłoką) lub implanty oksinowe (metalowy rdzeń, ale z ceramiczną powierzchnią), które redukują uwalnianie jonów metali.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to kwestia do bardzo starannego rozważenia przed przystąpieniem do procedury. Jeśli testy alergiczne wykażą, że jesteś uczulony na te metale, ważne jest, aby odnotować to w dokumentacji medycznej.
Przewlekły ból pleców to jedna z najczęstszych dolegliwości, z jaką spotykają się lekarze rodzinni – jest to jednak raczej etykieta niż diagnoza, ponieważ długotrwałe problemy mogą być spowodowane przez szereg czynników, od choroby zwyrodnieniowej stawów po zwyrodnienie dysków.
Zakres dostępnych metod leczenia obejmuje zarówno zastrzyki zewnątrzoponowe środka znieczulającego miejscowo, jak i ablację nerwów miejscowych prądem o częstotliwości radiowej.
Jednak obszerne badanie opublikowane w czasopiśmie BMJ, w którym przeanalizowano 132 badania i 13 procedur, wykazało, że nie ma przekonujących dowodów na to, że którakolwiek z tych standardowych metod leczenia przynosi ulgę w przewlekłym bólu pleców.
Jest to alarmujące, biorąc pod uwagę pieniądze i czas poświęcane na próby pomocy pacjentom w radzeniu sobie z cierpieniem.
Tymczasem długotrwałe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i innych środków przeciwbólowych obarczone jest ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych, takich jak zgaga i nudności.
Oznacza to, że my, lekarze rodzinni, musimy teraz skupić się na alternatywnych metodach leczenia, takich jak akupunktura, fizjoterapia, osteopatia, tai chi czy joga, które nie tylko pomagają, gdy dopadnie nas ból, ale mają również potencjał zapobiegania jego nawrotom.
Daily Mail
