Supernanny Jo Frost onthult een weinig bekende gezondheidsaandoening die haar het leven kan kosten: 'Het is net zo erg als een geladen pistool in mijn gezicht duwen'

Supernanny Jo Frost heeft verteld dat ze met een dodelijke medische aandoening leeft en heeft aangegeven dat ze al meerdere keren op het randje van de dood heeft geleefd.

De 55-jarige, die begin jaren 2000 een bekende naam werd door het opvoedprogramma Supernanny en later ook in verschillende spin-offseries te zien was, praat niet vaak openlijk over haar gezondheidsproblemen.

Gisteren deelde mevrouw Frost in een video met 843.000 volgers op Instagram meer over anafylaxie, een aandoening waarbij het lichaam extreem allergisch reageert op voedsel, medicijnen of insectensteken.

De ongeneeslijke aandoening is levensbedreigend omdat het lichaam binnen enkele seconden op het vreemde organisme reageert, met de gebruikelijke symptomen van een anafylactische reactie - ook wel bekend als anafylactische shock - waaronder het opzwellen van de tong en keel, niet kunnen ademen, flauwvallen en verwardheid.

Mensen met anafylaxie moeten ervoor zorgen dat ze altijd een EpiPen bij zich dragen. Dit is een injectie met antilichamen die een allergische reactie kan vertragen of stoppen.

Mevrouw Frost vertelde in het emotionele en krachtig geformuleerde fragment dat ze meerdere keren levensbedreigende allergische reacties had gehad.

Ze is allergisch voor alle noten, pinda's, schaaldieren en rogge en heeft astma die wordt veroorzaakt door tabak, sterke weersveranderingen, pollen, sterke schoonmaakmiddelen voor in huis, schimmel, huidschilfers van dieren, sommige 'zeer bloemige' parfums en lelies.

Mevrouw Frost zei: ' Ik heb anafylaxie, een levensbedreigende medische aandoening die wordt veroorzaakt door bepaalde voedingsmiddelen. Hierdoor raakt mijn lichaam zo in gevaar dat ik in het ziekenhuis moet worden opgenomen.

'Ik heb meer anafylactische shocks overleefd dan ik nu in detail wil bespreken.'

En om te benadrukken hoe levensbedreigend een anafylactische shock kan zijn, zei ze: 'Als je de ernst van deze medische aandoening negeert, is het net zo erg als een geladen pistool in mijn gezicht duwen.'

Mevrouw Frost vervolgde dat zij een van de 'miljoenen' mensen is die ' voorzichtig en angstig leven...met lang niet genoeg medeleven, opleiding en empathie' van mensen die geen last hebben van extreme allergische reacties.

Ze voegde toe dat zij – en ongetwijfeld andere mensen die aan allergieën lijden – zich gedwongen voelen om de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor wat ze in hun lichaam stoppen, omdat anderen allergieën niet serieus nemen. Ze bekritiseerde het ‘luie’ restaurantpersoneel en de grote voedingsmiddelenconcerns die niet transparant zijn over hun productiemethoden.

'Ik verontschuldig me niet voor mijn medische aandoening. Ik heb er niet om gevraagd en het definieert niet wie ik ben en welke impact ik dagelijks op de wereld heb,' zei ze.

'Maar het heeft wel invloed op de manier waarop ik mijn dagelijkse leven leid, bijvoorbeeld op de voorzorgsmaatregelen die ik neem, en op de energie die ik moet steken in het uiterst alert beoordelen of ik wel weet waar ik het over heb als ik in een restaurant eet, of dat ik maar wat improviseer, omdat ik geen zin heb om naar de keuken te gaan en de chef-kok om advies te vragen.'

Ook haalde ze fel uit naar voedselproducenten die 'juridisch hun verantwoording ontlopen en jouw hebzucht boven mijn veiligheid stellen' door op hun producten het label 'kan bevatten' te plaatsen.

'Dat betekent dat de door jou genoemde gezondheids- en veiligheidsnormen niet op mij van toepassing zijn, maar alleen op mensen zonder anafylaxie,' zei ze.

'En trouwens, ik spreek namens degenen die ook coeliakie hebben. Omdat we allemaal geen mode-eters zijn, wil ik niet speciaal behandeld worden. Ik wil behandeld worden met dezelfde waardigheid en aandacht die jij net aan anderen hebt getoond.'

Coeliakie is een genetische auto-immuunziekte. Dit betekent dat uw lichaam besluit dat gezonde cellen vreemd zijn en daarom antilichamen produceert om uw lichaam te 'beschermen'.

Wanneer iemand coeliakie heeft, activeert het lichaam een immuunreactie op gluten die het lichaam binnendringt.

Tijdens dit proces komen antistoffen vrij die de darmwand beschadigen en een aantal vervelende klachten kunnen veroorzaken, waarvan sommige niets met de maag te maken hebben.

Mevrouw Frost rondde haar bevlogen bericht af door een oproep te doen aan instellingen om de opleiding van hun personeel te verbeteren en aan voedingsmiddelenbedrijven om in het algemeen beter hun best te doen om producten te creëren waar iedereen van kan genieten, zonder angst om ziek te worden of te overlijden.

Ze zei: 'Ik heb geen behoefte aan je gemompelde beledigingen, je passief-agressieve opmerkingen en je onwetendheid. Ik wil alleen maar dat je bereid bent om te leren.'

'Geef uw personeel voorlichting, verander uw beleid, menu's, werkplekken, schoolopleidingen, evenementenlocaties voor iedereen, om op te komen voor kinderen die eigenlijk allemaal van ons zijn in deze wereld, en toon empathie en begrip voor elkaar.'

In 2012 vertelde ze aan het Amerikaanse tijdschrift Allergic Living dat ze vanwege haar allergieën in het ziekenhuis was opgenomen.

'Het ergste wat ik ooit heb meegemaakt, was dat ik een paar dagen in het ziekenhuis lag en mijn bloeddruk enorm daalde. [Dit incident gebeurde drie jaar geleden, veroorzaakt door een maaltijd in een restaurant.]

'Mij was, heel zelfverzekerd, verteld dat er geen noten in een bepaalde maaltijd zaten, en dat was wel zo. Dat heeft me nooit meer dezelfde plek bezorgd.'

Ze zei dat ze door deze ervaring veel voorzichtiger was geworden met uit eten gaan.

'Wat veranderd is, is mijn vermogen om te vertrouwen op mensen die mogelijk niet volledig geïnformeerd zijn. Je moet tussen de regels door lezen. Als ze in een restaurant zeggen: "Ik denk het wel", dan is dat niet - "Ik weet het zeker",' zei ze.

'Nu vraag ik in een restaurant: "Weet u het zeker?" en "Mag ik de chef spreken?", want ik moet de controle over mijn leven hebben en er verantwoordelijk voor zijn, dus ik zal doen wat nodig is om dat te bereiken.'

Ze voegde toe dat tijdens de opnames van Supernanny alle etenswaren die een allergische reactie zouden kunnen veroorzaken (en huisdieren) uit het huis van het gezin waren verwijderd en dat het huis grondig was schoongemaakt voordat de opnames begonnen.

Mevrouw Frost voegde eraan toe: 'Ik zie mezelf niet als iemand die lijdt. Ik weet alleen dat er bepaalde dingen zijn die ik niet kan. Ik zou bijvoorbeeld graag paardrijden, maar dat kan ik niet; het is een kwestie van leven of dood. Dus er zijn dingen die je wel kunt en dingen die je niet kunt. Ik waterski en fiets bijvoorbeeld, dat soort dingen.'