Gewichtsverliesspecialist onthult vijf belangrijke punten die mensen moeten weten als ze willen afvallen: 'Het gaat niet om wilskracht'

Gewichtsverlies is een van de meest besproken onderwerpen in de volksgezondheid en het dagelijks leven. Vaak wordt het gezien als een kwestie van wilskracht of zelfbeheersing.

Volgens professor Rachel Woods, hoofd van de afdeling fysiologie aan de Universiteit van Lincoln met bijna 15 jaar ervaring in gezondheids- en voedingsonderzoek, is deze perceptie echter onjuist en contraproductief.

Woods zegt dat "mensen routinematig de schuld krijgen van hun lichaamsgrootte, ondanks sterk bewijs dat aantoont dat gewicht wordt bepaald door een complexe combinatie van genetische, biologische, omgevings- en sociaaleconomische factoren."

Tot deze omstandigheden behoren onder meer ongelijke toegang tot voedzame voeding, gebrek aan veilige plekken om te bewegen, chronische stress en lange werkdagen. Allemaal veelvoorkomende factoren in kwetsbare gemeenschappen die het moeilijk maken om een ​​gezond gewicht te behouden.

Gezien deze complexiteit identificeert de specialiste vijf belangrijke aspecten waarvan zij vindt dat het grote publiek zich bewust moet zijn om het proces van gewichtsverlies beter te begrijpen en om te voorkomen dat ze zichzelf de schuld geven van dingen die vaak te wijten zijn aan mechanismen waar ze geen controle over hebben.

Hoewel Engeland obesitas in de jaren negentig tot een gezondheidsprioriteit verklaarde en talloze overheidsbeleidsmaatregelen doorvoerde, is de obesitascijfers niet significant gedaald. Dit laat volgens Woods zien dat benaderingen gericht op individuele verantwoordelijkheid niet werken. Zelfs wanneer deze methoden gewichtsverlies opleveren, zijn de resultaten vaak tijdelijk.

Uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen die afvallen, dit gewicht na verloop van tijd weer terugkrijgen. De kans dat iemand met obesitas een ‘normaal’ lichaamsgewicht bereikt en behoudt, is zeer klein.

Dit patroon reageert op een biologisch proces dat bekend staat als metabole adaptatie: wanneer de calorie-inname wordt verminderd en gewicht wordt verloren, vertraagt ​​de stofwisseling en nemen de hongerhormonen zoals ghreline toe , wat leidt tot meer eten en het terugkrijgen van verloren gewicht. Deze reactie was nuttig in de menselijke evolutie, toen periodes van overvloed en schaarste aan voedsel gebruikelijk waren.

Maar tegenwoordig, in een omgeving waar ultrabewerkt en calorierijk voedsel gemakkelijk verkrijgbaar is, maken deze biologische mechanismen gewichtsverlies moeilijker dan ooit . "Als je moeite hebt gehad met afvallen of op gewicht blijven, is dat geen persoonlijk falen, maar een voorspelbare fysiologische reactie", benadrukt de professor.

Terwijl sommige mensen ogenschijnlijk gemakkelijk een stabiel gewicht behouden, hebben anderen er, zelfs bij vergelijkbare inspanningen, meer moeite mee.

Volgens Woods draait het niet om discipline of motivatie, maar om een ​​complex samenspel van factoren . "Lichaamsgewicht wordt beïnvloed door verschillende factoren", benadrukt ze. Zo kan genetica bepalen hoe snel calorieën worden verbrand, hoe groot de eetlust is en hoe snel het verzadigingsgevoel wordt bereikt. Sommige mensen hebben aanleg om meer honger te hebben of meer trek te hebben in energierijk voedsel.

Daarnaast speelt de sociale en economische omgeving een cruciale rol. Niet iedereen heeft de tijd, het geld of de steun om gezonde maaltijden te plannen, te sporten, goed te slapen of stress te beheersen.

Deze realiteit negeren en de last uitsluitend toeschrijven aan zelfbeheersing versterkt het stigma, wat kan leiden tot schuldgevoelens, sociale isolatie en een verminderd zelfbeeld. Deze emoties maken het op hun beurt nog moeilijker om duurzame gewoontes aan te leren , waardoor mensen vast komen te zitten in een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken is.

Calorieën tellen is al jaren de basisstrategie voor gewichtsverlies, maar Rachel Woods legt uit dat deze methode aanzienlijke beperkingen heeft. Hoewel het in theorie noodzakelijk is om een ​​calorietekort te creëren om af te vallen, beïnvloeden in de praktijk meerdere variabelen die balans.

Voedingswaarde-etiketten geven schattingen die mogelijk niet accuraat zijn, en de hoeveelheid energie die uit een voedingsmiddel wordt opgenomen, varieert afhankelijk van de bereiding, de individuele vertering en de samenstelling van de darmflora. Bovendien verwerkt het lichaam niet alle calorieën gelijkmatig . "Een koekje en een hardgekookt ei bevatten misschien vergelijkbare calorieën, maar ze beïnvloeden onze honger, spijsvertering en energieniveaus heel verschillend", legt Woods uit.

Terwijl een koekje glucosepieken kan veroorzaken, gevolgd door abrupte dalingen, zorgt een ei voor een langer verzadigd gevoel en biedt het een hogere voedingswaarde. Deze misvattingen hebben geleid tot de popularisering van extreme diëten, zoals diëten die uitsluitend gebaseerd zijn op smoothies of het uitsluiten van hele voedselgroepen.

Hoewel ze tot snel gewichtsverlies kunnen leiden, zijn ze niet vol te houden en missen ze vaak essentiële voedingsstoffen. In plaats daarvan adviseert de specialist geleidelijke en blijvende veranderingen: meer onbewerkte voeding eten, minder alcohol en ultrabewerkte voedingsmiddelen consumeren en gewoonten ontwikkelen die gericht zijn op een algeheel welzijn .

Er is een wijdverbreide overtuiging dat hoe meer je beweegt, hoe meer gewicht je verliest. Wetenschappelijk bewijs schetst echter een ander beeld.

Het menselijk lichaam is efficiënt in het sparen van energie: na fysieke inspanning kan het compenseren door de rest van de dag minder te bewegen of de eetlust te vergroten . "Ons lichaam is erg goed in het sparen van energie", merkt Woods op.

Onderzoek heeft aangetoond dat het totale dagelijkse energieverbruik niet significant toeneemt bij fysieke activiteit, omdat het lichaam zich intern aanpast. Dit betekent niet dat lichaamsbeweging niet belangrijk is. Integendeel, het biedt meerdere voordelen: het verbetert de cardiovasculaire gezondheid, versterkt de botten, behoudt spiermassa, brengt de stofwisseling in balans en draagt ​​bij aan het mentale welzijn .

Ook al wijst de weegschaal niet meteen op een verandering, toch is het belangrijk om regelmatig te bewegen om de kwaliteit van leven op de lange termijn te verbeteren.

Rachel Woods benadrukt dat gezonder zijn niet per se betekent dat je afvalt . Hoewel afvallen het risico op bepaalde ziekten kan verminderen, is het ook mogelijk om belangrijke indicatoren zoals cholesterol, bloeddruk, glucose en insulinegevoeligheid te verbeteren zonder significante gewichtsveranderingen. "Dus als je geen significante veranderingen op de weegschaal ziet, kan het nuttig zijn om je aanpak te veranderen", adviseert ze.

In plaats van een specifiek getal na te jagen, is het beter om je te richten op gedrag: een evenwichtig dieet volgen, regelmatig bewegen en daarvan genieten, voldoende slapen en stress verminderen . Deze perspectiefverschuiving maakt het mogelijk om vooruitgang te meten op basis van algemeen welzijn, niet alleen lichaamsgewicht, wat een gezondere relatie met het lichaam bevordert. Zoals de specialist concludeert: "Gewicht is slechts één puzzelstukje, gezondheid is veel meer dan dat."

*Deze content is herschreven met behulp van kunstmatige intelligentie, op basis van informatie van O Globo en beoordeeld door een journalist en een redacteur.